Postanowienie SN z dnia 17 maja 2024 r., sygn. I CSK 1329/23
17 maja 2024 r.
Sąd Najwyższy w Izbie Cywilnej w składzie:
SSN Roman Trzaskowski
1. odmawia przyjęcia skargi kasacyjnej do rozpoznania;
2. zasądza od skarżącej na rzecz powodów, tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego, kwoty po 1 367 (tysiąc trzysta sześćdziesiąt siedem) zł z odsetkami wynikającymi z art. 98 §11 k.p.c. za czas po upływie tygodnia od dnia doręczenia orzeczenia.
UZASADNIENIE
Wyrokiem z dnia 15 lutego 2022 r. Sąd Okręgowy w Bydgoszczy w punkcie pierwszym (1) zasądził od pozwanego Banku na rzecz powodów łącznie kwotę 169.473,88 zł z bliżej oznaczonymi ustawowymi odsetkami za opóźnienie, zastrzegając, że spełnienie świadczenia powinno nastąpić za jednoczesnym zaoferowaniem przez powodów pozwanemu Bankowi kwoty 260 000 zł albo zabezpieczeniem roszczenia pozwanego o zapłatę tej kwoty, w punkcie drugim (2) ustalił nieistnienie stosunku prawnego, wynikającego z bliżej oznaczonej umowy kredytu na cele mieszkaniowe, zawartej w dniu 6 października 2008 r. między powodami a poprzednikiem prawnym pozwanego Banku, a w punkcie trzecim (3) orzekł o kosztach postępowania.
Wyrokiem z dnia 21 grudnia 2022 r., w następstwie apelacji obu stron, Sąd Apelacyjny w Gdańsku w punkcie pierwszym (I) sprostował niedokładność w komparycji zaskarżonego wyroku przez oznaczenie przedmiotu sporu w ten sposób, że w miejsce słów „o zapłatę i ustalenie” wpisał „o zapłatę i ustalenie ewentualnie o zapłatę”, w punkcie drugim (II) zmienił zaskarżony wyrok w punkcie pierwszym (1) w ten sposób, że zasądził od pozwanego Banku na rzecz powodów kwotę 169.473,88 zł z bliżej oznaczonymi ustawowymi odsetkami za opóźnienie, w punkcie trzecim (III) oddalił apelację pozwanego, a w punktach czwartym (IV) i piątym (V) orzekł o kosztach postępowania apelacyjnego.
W skardze kasacyjnej, w uzasadnieniu wniosku o jej przyjęcie do rozpoznania, pozwany wskazał, że istnieje potrzeba wykładni przepisów budzących poważne wątpliwości i wywołujących rozbieżności w orzecznictwie sądów, tj. art. 385 § 1 i 2 k.c., w zakresie, w jakim odnoszą się one do skutków uznania postanowień umownych za abuzywne i możliwości zastąpienia takich postanowień przepisami dyspozytywnymi. Zdaniem Banku należy mianowicie rozstrzygnąć, czy możliwe jest usunięcie klauzuli abuzywnej wyłącznie w zakresie odniesienia do stosowania przez bank tabel kursowych i przeprowadzenie tego działania z jednoczesnym uwzględnieniem pierwotnej woli obu stron umowy co do istotnych postanowień umowy kredytu oraz uwzględnieniem charakteru, ogólnej systematyki i całokształtu postanowień umowy, przy jednoczesnym uwzględnieniu interesu konsumenta i dobrych obyczajów. Trzeba też przesądzić, czy rekonstrukcja taka może nastąpić przez sięgnięcie do przepisu prawa o charakterze dyspozytywnym, tj. art. 41 Prawa wekslowego lub art. 358 k.c., w brzmieniu nadanym nowelizacją z dnia 23 października 2008 r.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
