21.11.2023

Postanowienie SN z dnia 21 listopada 2023 r., sygn. II KK 407/23

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Antoni Bojańczyk

po rozpoznaniu w dniu 21 listopada 2023 r.

w Izbie Karnej na posiedzeniu bez udziału stron (art. 535 § 3 k.p.k.),

sprawy P. W.,

skazanej z art. 286 § 1 k.k. i art. 245 k.k.,

z powodu kasacji wniesionej przez obrońcę

od wyroku Sądu Okręgowego w Siedlcach

z dnia 27 kwietnia 2023 r., sygn. II Ka 83/23,

utrzymującego w mocy wyrok Sądu Rejonowego w Łukowie

z dnia 3 listopada 2022 r., sygn. II K 296/22,

p o s t a n o w i ł:

1. oddalić kasację jako oczywiście bezzasadną;

2. obciążyć skazaną P. W. kosztami sądowymi postępowania kasacyjnego.

AG

UZASADNIENIE

Wyrokiem Sądu Rejonowego w Łukowie z dnia 3 listopada 2022 r., sygn. II K 296/22, oskarżona P. W. została uznana winną dwóch czynów zabronionych, przy czym pierwszego wyczerpującego znamiona z art. 286 § 1 k.k., drugiego - z art. 245 k.k. i za każdy z tych czynów wymierzono oskarżonej karę po 6 miesięcy pozbawienia wolności. Tak orzeczone jednostkowe kary pozbawienia wolności sąd połączył i wymierzył oskarżonej karę łączną 8 miesięcy pozbawienia wolności (art. 85 § 1 k.k., art. 85a k.k. i art. 86 § 1 k.k.), a ponadto orzekł w przedmiocie kosztów sądowych.

Po rozpoznaniu apelacji wniesionej przez obrońcę oskarżonej, Sąd Okręgowy w Siedlcach wyrokiem z dnia 27 kwietnia 2023 r., sygn. II Ka 83/23, utrzymał w mocy zaskarżony wyrok sądu I-szej instancji.

Od tego rozstrzygnięcia kasację wywiodła obrońca skazanej P. W. Zaskarżając wyrok sądu odwoławczego w całości na korzyść skazanej obrońca zarzuciła mu:

1.rażące naruszenie prawa procesowego, które miało istotny wpływ na treść wyroku, tj. art. 434 § 1 k.p.k. polegające na poczynieniu ustaleń faktycznych na niekorzyść oskarżonej P. W. polegających na ustaleniu, że „oskarżona w chwili składania wniosku o wszczęcie postępowania egzekucyjnego nie tylko obejmowała swą świadomością, ale chciała wprowadzić w błąd komornika sądowego co do istnienia wymagalnego roszczenia pieniężnego z tytułu zaległych i bieżących świadczeń alimentacyjnych, wiedząc przy tym, że doprowadzi w ten sposób do skutku w postaci niekorzystnego rozporządzenia mieniem Ł. W.”, podczas gdy sąd pierwszej instancji takich ustaleń nie dokonał, a sąd drugiej instancji orzekał w warunkach obowiązywania zakazu reformationis in peius i nie mógł dokonywać ustaleń faktycznych na niekorzyść oskarżonej;

ikona kłódki
Treści dostępne dla abonentów IFK Platformy Księgowych i Kadrowych

Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych

  • Codzienne aktualności prawne
  • Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
  • Bogatą bibliotekę materiałów wideo
  • Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
Kup dostęp