Postanowienie SN z dnia 23 stycznia 2024 r., sygn. I PSK 12/23
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Agnieszka Żywicka
w sprawie z powództwa W. G.
przeciwko Z. Spółce z ograniczoną odpowiedzialnością w S.
o przywrócenie do pracy,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy i Ubezpieczeń
Społecznych w dniu 23 stycznia 2024 r.,
skargi kasacyjnej powoda od wyroku Sądu Okręgowego Sądu - Pracy
i Ubezpieczeń Społecznych w Szczecinie
z dnia 9 sierpnia 2022 r., sygn. akt VI Pa 38/22,
1. odmawia przyjęcia skargi kasacyjnej do rozpoznania,
2. zasądza od powoda na rzecz pozwanej kwotę 240 złotych (słownie: dwieście czterdzieści złotych) wraz z ustawowymi odsetkami wynikającymi z art. 98 § 11 k.p.c. tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego w postępowaniu kasacyjnym.
UZASADNIENIE
Wyrokiem z dnia 9 sierpnia 2022 r. Sąd Okręgowy w Szczecinie w sprawie z powództwa W. G. przeciwko Z. Spółce z ograniczoną odpowiedzialnością w S. o przywrócenie do pracy, oddalił apelację powoda od wyroku Sądu Rejonowego Szczecin-Centrum w Szczecinie z dnia 25 stycznia 2022 r., którym oddalono powództwo.
Powód wniósł skargę kasacyjną od powyższego wyroku Sądu Okręgowego, zaskarżając ten wyrok w całości. Skarżący wniósł o uchylenie zaskarżonego wyroku i jego zmianę w całości przez uwzględnienie apelacji skarżącego w całości i zasądzenie od pozwanego 60.000 zł tytułem odszkodowania wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie liczonymi za okres od dnia następnego po dniu doręczenia pozwanemu pozwu w sprawie do dnia zapłaty, oraz kosztami postępowania sądowego, ewentualnie o uchylenie zaskarżonego wyroku w całości i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania Sądowi Okręgowemu z uwzględnieniem kosztów postępowania kasacyjnego, a w każdym przypadku o zasądzenie na rzecz skarżącego kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa radcy prawnego w postępowaniu według norm przepisanych.
Zaskarżonemu wyrokowi skarżący zarzucił naruszenie prawa materialnego: 1) art. 52 § 1 pkt 1 k.p., przez błędną wykładnię polegającą na przyjęciu, że uzasadnioną przyczynę w zakresie dyscyplinarnego rozwiązania umowy o pracę z pracownikiem stanowiło dokonanie wydruków prywatnych w trakcie trwania stosunku pracy, oraz jednorazowe krótkie spotkanie w przedsionku pracodawcy pracownika z innymi osobami, gdy nie uzasadnia to dyscyplinarnego rozwiązania umowy o pracę z pracownikiem; 2) art. 52 § 1 pkt 1 k.p., przez błędną wykładnię polegającą na przyjęciu, że dla oceny zasadności przyczyn rozwiązania dyscyplinarnego umowy o pracę nie ma znaczenia waga, stopień zawinienia, waga naruszonych obowiązków pracowniczych, które zostały wskazane w oświadczeniu w przedmiocie rozwiązania w zakresie porównania przyczyn zawartych w oświadczeniu o rozwiązaniu umowy, które okazały się uzasadnione oraz nieuzasadnione, mając na uwadze znaczną rozbieżność tych czynników w odniesieniu do każdej z przyczyn, gdy zgodnie z prawidłową wykładnią przedmiotowe należało uwzględnić przy ocenie zasadności dyscyplinarnego rozwiązania umowy o pracę przy przyjęciu przyczyny przyjętej przez Sąd orzekający za wykazaną; 3) art. 52 § 1 pkt 1 k.p., przez błędną wykładnię polegającą na przyjęciu, że uzasadniającym dyscyplinarne rozwiązanie umowy o pracę jest prowadzenie działalności gospodarczej konkurencyjnej wobec pracodawcy, które to ma polegać na dokonaniu wydruków prywatnych w trakcie trwania stosunku pracy, oraz jednorazowym krótkim spotkaniu w przedsionku pracodawcy pracownika z innymi osobami, gdy przedmiotowe nie mieści się w pojęciu prowadzenia działalności gospodarczej konkurencyjnej wobec pracodawcy, która uzasadniać miałaby dyscyplinarne rozwiązanie umowy o pracę; 4) art. 30 § 4 k.p. w zw. z art. 52 § 1 pkt 1 k.p. oraz art. 52 § 1 pkt 1 k.p., przez błędną wykładnię przepisów polegającą na przyjęciu, że spełnia przesłankę konkretności, oraz podania przyczyny rozwiązania dyscyplinarnego rozwiązania umowy o pracę sformułowanie przyczyny rozwiązania umowy o pracę jako „Ciężkiego naruszenia podstawowych obowiązków pracowniczych, jakimi są sumienne i staranne wykonywanie pracy, w tym dbanie o dobro i mienie zakładu pracy oraz przestrzeganie tajemnicy przedsiębiorstwa, poprzez stwarzające zagrożenie istotnych interesów pracodawcy prowadzenie (w godzinach pracy u pracodawcy i z wykorzystaniem mienia pracodawcy) działalności konkurencyjnej wobec pracodawcy w branży wodociągowo-kanalizacyjnej, stanowiącej jednocześnie przejaw braku lojalności wobec pracodawcy i będący przyczyną utraty zaufania do pracownika.”, gdy zgodnie z prawidłową wykładnią tych przepisów nie można mówić by tak sformułowana przyczyna rozwiązania umowy o pracę w trybie dyscyplinarnym stanowiła niewadliwe uzasadnienie rozwiązania umowy o pracę w tym trybie, nadto w szczególności by spełniała kryterium konkretności przyczyny dyscyplinarnego rozwiązania umowy o pracę.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
