Wyrok SN z dnia 16 stycznia 2024 r., sygn. I PUNPP 2/22
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Jolanta Frańczak (przewodniczący, sprawozdawca)
SSN Józef Iwulski
SSN Krzysztof Staryk
w sprawie z powództwa I. Ż.
przeciwko S. Spółce Akcyjnej w B.
o rekompensatę,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w dniu 16 stycznia 2024 r.,
skargi powódki o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego wyroku Sądu Okręgowego - Sądu Pracy w Katowicach
z dnia 7 listopada 2019 r., sygn. akt IX Pa 317/19,
1. stwierdza niezgodność z prawem prawomocnego wyroku Sądu Okręgowego - Sądu Pracy w Katowicach z dnia 7 listopada 2019 r., sygn. akt IX Pa 317/19,
2. zasądza od pozwanej na rzecz powódki kwotę 1.350 zł (jeden tysiąc trzysta pięćdziesiąt) tytułem zwrotu kosztów postępowania wywołanych wniesioną skargą z ustawowymi odsetkami za czas po upływie tygodnia od dnia doręczenia pozwanej orzeczenia do dnia zapłaty.
UZASADNIENIE
Sąd Rejonowy w Bytomiu wyrokiem z dnia 4 lutego 2019 r. zasądził od pozwanej S. SA w B. na rzecz powódki I. G. kwotę 10.000 zł z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 9 marca 2018 r. tytułem świadczenia rekompensacyjnego z tytułu utraty prawa do bezpłatnego węgla oraz orzekł o kosztach procesu.
Sąd Rejonowy ustalił, że powódka była małżonką emeryta, który w trakcie zatrudnienia w jednej z kopalń wchodzących w skład pozwanej Spółki, będąc już emerytem, pobierał aż do śmierci deputat węglowy. Od chwili śmierci męża, tj. od 1986 r. powódka ma ustalone prawo do renty rodzinnej na stałe i rentę tę pobiera. Będąc wdową zawarła ponowny związek małżeński. Jej drugi mąż zmarł w dniu 8 stycznia 2010 r.
W ocenie Sądu pierwszej instancji powództwo zasługiwało na uwzględnienie, gdyż powódka jest osobą uprawnioną w rozumieniu art. 2 ustawy z dnia 12 października 2017 r. o świadczeniu rekompensacyjnym z tytułu utraty prawa do bezpłatnego węgla (Dz.U. z 2017 r., poz. 1971, dalej jako ustawa z 2017 r.) do otrzymania rekompensaty z tytułu utraty prawa do bezpłatnego węgla jako wdowa po zmarłym emerycie, posiadająca prawo do renty rodzinnej. Wbrew twierdzeniom pozwanej wskutek ponownego zamążpójścia powódka nie utraciła statusu wdowy w świetle ustawy z 2017 r., która nie zawierała definicji wdowy ani też nie utraciła statusu wdowy na podstawie ustawy z dnia 28 listopada 2014 r. prawo o aktach stanu cywilnego. Powódka jest wdową po zmarłym mężu (emerycie) czego nie zmieniał fakt, że w odniesieniu do kolejnego małżeństwa miała status osoby zamężnej. Sąd Rejonowy zwrócił uwagę, że stan cywilny danej osoby określa się w odniesieniu do konkretnego małżeństwa.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
