Wyrok SN z dnia 17 kwietnia 2024 r., sygn. III KK 470/23
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Barbara Skoczkowska (przewodniczący)
SSN Eugeniusz Wildowicz
SSN Paweł Wiliński (sprawozdawca)
Protokolant Agnieszka Niewiadomska
przy udziale prokuratora Prokuratury Krajowej Józefa Gemry,
w sprawie T. W.
skazanego z art. 56 § 1 k.k.s. i in.
po rozpoznaniu w Izbie Karnej na rozprawie
w dniu 17 kwietnia 2024 r.,
kasacji wniesionej przez obrońcę
od wyroku Sądu Apelacyjnego w Rzeszowie
z dnia 6 czerwca 2022 r., sygn. akt II AKa 101/20,
zmieniającego wyrok Sądu Okręgowego w Rzeszowie
z dnia 14 stycznia 2020 r., sygn. akt II K 60/14,
uchyla zaskarżony wyrok w stosunku do T. W. i w tym zakresie przekazuje sprawę Sądowi Apelacyjnemu w Rzeszowie do ponownego rozpoznania w postępowaniu odwoławczym.
Eugeniusz Wildowicz Barbara Skoczkowska Paweł Wiliński
[PGW]
UZASADNIENIE
Wyrokiem z dnia 14 stycznia 2020 r., sygn. akt II K 60/14, Sąd Okręgowy w Rzeszowie uznał T. W. za winnego: przestępstwa z art. 258 § 1 k.k., za które wymierzył mu karę roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności; przestępstwa skarbowego z art. 56 § 1 k.k.s. i art. 62 § 2 k.k.s. oraz 61 § 1 k.k.s. w zw. z art. 6 § 2 k.k.s. w zw. z art. 7 § 1 k.k.s. w zw. z art. 37 § 1 pkt 2 i 5 k.k.s., za które wymierzył mu karę 4 lat pozbawienia wolności i karę grzywny w wysokości 500 stawek, przy przyjęciu dziennej stawki na kwotę 1.000 zł, oraz orzekł 4-letni zakaz prowadzenia działalności gospodarczej; przestępstwa z art. 273 k.k. w zw. z art. 12 k.k., za które wymierzył mu karę roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności. W miejsce kar jednostkowych, Sąd I instancji, orzekł karę łączną 4 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności. Tym samym wyrokiem skazującym objęty został także J. S.
Po rozpoznaniu apelacji obrońców oskarżonych, wyrokiem z dnia 6 czerwca 2022 r., sygn. akt II AKa 101/20, Sąd Apelacyjny w Rzeszowie zmienił zaskarżony wyrok w ten sposób, że uniewinnił J. S. od dokonania wszystkich zarzucanych mu czynów, zaś w odniesieniu do T. W. zmienił wyrok w ten sposób, że z opisu czynu przypisanego oskarżonemu T. W. jako przestępstwo z art. 258 § 1 k.k. wyeliminował zwrot „oraz wspólnie i w porozumieniu z J.S.”; za podstawę wymiaru kary za czyn przypisany jako przestępstwo z art. 56 § 1 k.k.s. i art. 62 § 2 k.k.s. i art. 61 § 1 k.k.s. w zw. z art. 6 § 2 k.k.s. w zw. z art. 7 § 1 k.k.s. w zw. z art. 37 § 1 pkt 1, 2 i 5 k.k.s. w zw. z art. 38 § 2 k.k.s. przyjął art. 62 § 2 k.k.s. w zw. z art. 7 § 2 k.k.s. w zw. z art. 38 § 2 pkt 1 k.k.s.; za podstawę wymiaru kary łącznej pozbawienia wolności przyjął art. 85 § 1 k.k. w zw. z art. 20 § 2 k.k.s. i w zw. z art. 39 § 1 i 2 k.k.s., a w pozostałej części wyrok Sądu Okręgowego w Rzeszowie utrzymał w mocy.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
