Wyrok NSA z dnia 20 marca 2024 r., sygn. III OSK 115/22
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Małgorzata Pocztarek Sędziowie Sędzia NSA Przemysław Szustakiewicz Sędzia del. WSA Maciej Kobak (spr.) po rozpoznaniu w dniu 20 marca 2024 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Komendanta Wojewódzkiego Policji w Poznaniu od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 20 października 2021 r., sygn. akt III SA/Po 636/21 w sprawie ze skargi E.H. na decyzję Komendanta Wojewódzkiego Policji w Poznaniu z dnia [...] lutego 2021 r. nr [...] w przedmiocie odmowy wypłaty wyrównania ekwiwalentu za niewykorzystany urlop wypoczynkowy i dodatkowy oddala skargę kasacyjną.
Uzasadnienie
Wyrokiem z 20 października 2021 r., sygn. akt III SA/Po 636/21 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu (dalej: "WSA"), po rozpoznaniu sprawy ze skargi E.H. (dalej: "Skarżąca") na decyzję Komendanta Wojewódzkiego Policji w P. (dalej: "KWP") z [...] lutego 2021 r. nr [...] w przedmiocie odmowy wypłaty wyrównania ekwiwalentu za niewykorzystany urlop wypoczynkowy i dodatkowy – uchylił zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Komendanta Miejskiego Policji w P. (dalej: "KMP") Nr [...] z [...] stycznia 2021 r. oraz zasądził od KWP na rzecz Skarżącej kwotę 480 (czterysta osiemdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.
W uzasadnieniu wyroku WSA wskazał, że istota sporu sprowadza się do stwierdzenia, czy przyjęta przez organy administracji publicznej wykładnia art. 115a ustawy o Policji (Dz. U. z 2020 r. poz. 360 ze zm.) w brzmieniu obowiązującym przed dniem 6 listopada 2018 r. w zw. z art. 9 ust. 1 ustawy z 14 sierpnia 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach dotyczących wsparcia służb mundurowych nadzorowanych przez ministra właściwego do spraw wewnętrznych, o zmianie ustawy o Służbie Więziennej oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 1610), jest zgodna z przepisami Konstytucji RP. Zdaniem Sądu organy Policji rozpoznając sprawę pominęły skutki wyroku Trybunału Konstytucyjnego z 30 października 2018 r., sygn. akt K 7/15. Uznanie przepisu za niekonstytucyjny powoduje, że przepis ten nie może być stosowany od daty wydania wyroku, a poczynając od daty uchwalenia niekonstytucyjnego przepisu. W art. 9 ustawy z 14 sierpnia 2020 r. ustawodawca dokonał restytucji niekonstytucyjnej normy prawnej. W konsekwencji norma art. 9 ust. 1 ww. ustawy jest oczywiście niekonstytucyjna i jako taka nie może stanowić podstawy wydanego w sprawie rozstrzygnięcia. W związku z powyższym, Sąd pierwszej instancji uznał, że zaskarżona decyzja oraz decyzja organu I instancji naruszają przepisy prawa materialnego, co uzasadnia ich uchylenie.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
