Wyrok NSA z dnia 19 stycznia 2024 r., sygn. I GSK 2033/22
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Małgorzata Grzelak Sędzia NSA Piotr Piszczek (spr.) Sędzia del. WSA Artur Adamiec po rozpoznaniu w dniu 19 stycznia 2024 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej Dyrektora Wojewódzkiego Urzędu Pracy w Białymstoku od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku z dnia 28 września 2022 r. sygn. akt I SA/Bk 231/22 w sprawie ze skargi MB na akt Dyrektora Wojewódzkiego Urzędu Pracy w Białymstoku z dnia 25 sierpnia 2021 r. nr RF.613.1739.2021 w przedmiocie odmowy przyznania i wypłaty świadczeń na rzecz ochrony miejsc pracy oddala skargę kasacyjną.
Uzasadnienie
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku (dalej: Sąd I instancji, WSA) wyrokiem z 28 września 2022 r., sygn. akt I SA/Bk 231/22 uwzględnił skargę MB (dalej: strona, skarżąca) w przedmiocie odmowy przyznania z Funduszu Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych środków na wypłatę świadczeń na rzecz ochrony miejsc pracy i uchylił akt Dyrektora Wojewódzkiego Urzędu Pracy w Białymstoku (dalej: Dyrektor WUP, organ) z 25 sierpnia 2021 r.
Skargę kasacyjną – stosownie do treści art. 173 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U.2022.329 ze zm., dalej: p.p.s.a.) – wniósł Dyrektor WUP, a zaskarżając wyrok w całości domagał się jego uchylenia w całości i oddalenia skargi, ewentualnie uchylenia tego wyroku i przekazania sprawy do ponownego rozpoznania przez Sąd I instancji; w każdej z tych sytuacji postulował zasądzenie na rzecz organu kosztów postępowania kasacyjnego – w tym kosztów zastępstwa procesowe go (radcy prawnego) wg norm przepisanych.
Mając na względzie treść art. 174 pkt 1 p.p.s.a. zaskarżonemu wyrokowi zarzucono naruszenie przepisów prawa materialnego, tj.:
a) § 1a ust. 1 i 2 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 26 lutego 2021 r. w sprawie wsparcia uczestników obrotu gospodarczego poszkodowanych wskutek pandemii COVID-19 (Dz.U.2021.371 z poźn. zm., dalej: rozporządzenie RM) wydanego na podstawie art. 15ggb w związku z art. 15gga ustawy z 2 marca 2002 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych (Dz.U.2021.2095 z późn.zm., dalej: ustawa o COVID-19) poprzez ich błędną wykładnię i niewłaściwe zastosowanie polegające na wadliwym przyjęciu, że dla przyznania skarżącej w oparciu o ww. przepisy wsparcia na ochronę miejsc pracy ustawowe kryterium prowadzenia przez przedsiębiorcę przeważającej działalności oznaczonej kodem Polskiej Klasyfikacji Działalności (PKD) 2007 określonym w § 1a ust. 1 powołanego wyżej rozporządzenia RM może być weryfikowane na podstawie innych niż wskazane w cytowanych przepisach dokumentów i danych, i pominięcie faktu, że przepis uzależniający udzielenie pomocy od kryterium przeważającej działalności odnosi się wprost do przedsiębiorcy i zapisu o kodzie przeważającej działalności ujawnionego w rejestrze REGON w brzmieniu na dzień 31 marca 2021 r.,
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
