Postanowienie SN z dnia 28 marca 2024 r., sygn. IV KS 3/24
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Paweł Kołodziejski
w sprawie K. N.
oskarżonego o przestępstwo z art. 192 § 1 k.k. w zb. z art. 156 § 2 k.k. w zw. z art. 156 § 1 pkt 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k.,
po rozpoznaniu w Izbie Karnej na posiedzeniu
w dniu 28 marca 2024 r.,
skargi obrońcy oskarżonego
na wyrok sądu odwoławczego – Sądu Apelacyjnego w Katowicach
z dnia 21 września 2023 r., sygn. akt II AKa 270/23
uchylający wyrok Sądu Okręgowego w Katowicach
z dnia 28 marca 2023 r., sygn. akt XVI K 301/22
i przekazujący sprawę do ponownego rozpoznania,
na podstawie art. 539e § 2 k.p.k.
p o s t a n o w i ł:
1. oddalić skargę;
2. kosztami postępowania skargowego obciążyć oskarżonego K.N.
UZASADNIENIE
Sąd Okręgowy w Katowicach wyrokiem z dnia 28 marca 2023 r., sygn. akt XVI K 301/22 uniewinnił K. N. od popełnienia zarzucanego mu czynu z art. 192 § 1 k.k. w zb. z art. 156 § 2 k.k. w zw. z art. 156 § 1 pkt 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k.
Powyższe orzeczenie zostało zaskarżone apelacją wywiedzioną przez oskarżyciela publicznego, który podniósł zarzuty błędów w ustaleniach faktycznych. Po rozpoznaniu tego środka odwoławczego, Sąd Apelacyjny w Katowicach, wyrokiem z dnia 21 września 2023 r., sygn. akt II AKa 270/23, uchylił zaskarżone orzeczenie i sprawę przekazał Sądowi Rejonowemu w Chorzowie do ponownego rozpoznania.
Skargę na wyrok sądu odwoławczego wniósł obrońca oskarżonego, zaskarżając go w całości i podnosząc następujące zarzuty:
1.„[n]a wyraźne życzenie oskarżonego (i w związku z przymusem adwokacko-radcowskim co do sporządzenia niniejszego środka zaskarżenia) oraz wobec istotnych wątpliwości co do ważności orzeczeń wydanych w składach, w których zasiadali sędziowie, powołani w drodze co najmniej wątpliwej procedury związanej udziałem tzw. neo-KRS: Wydanie orzeczenia przez Sąd II instancji, pomimo iż skład tego Sądu był nienależycie obsadzony albowiem dwóch członków jego składu tj. SSA X.Y. oraz SSO (del.) X.Y.1 (spr.) nie przeszli w pełni prawidłowej procedury nominacyjnej, a co za tym idzie Sąd orzekający z ich udziałem nie był sądem należycie obsadzonym w rozumieniu art. 439 § 1 pkt 2 k.p.k, gdyż nie spełniał standardu niezawisłości i bezstronności w rozumieniu art. 45 ust. 1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej, art. 47 Karty Praw Podstawowych Unii Europejskiej oraz art. 6 ust. 1 Konwencji o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności, co stanowi bezwzględną przyczynę odwoławczą, o której mowa w przepisie art. 439 § 1 pkt 2 k.p.k.;
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
