Postanowienie SN z dnia 13 lutego 2024 r., sygn. I USK 473/23
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Jolanta Frańczak
w sprawie z odwołania J. T.
przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddziałowi w Krakowie
o rentę z tytułu niezdolności do pracy,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy i Ubezpieczeń
Społecznych w dniu 13 lutego 2024 r.,
skargi kasacyjnej ubezpieczonego od wyroku Sądu Apelacyjnego w Krakowie
z dnia 20 czerwca 2023 r., sygn. akt III AUa 265/20,
1. odmawia przyjęcia skargi kasacyjnej do rozpoznania,
2. przyznaje od Skarbu Państwa - Sądu Apelacyjnego w Krakowie na rzecz radcy prawnej M. S. kwotę 120 (sto dwadzieścia) złotych powiększoną o 23% podatku od towarów i usług tytułem zwrotu kosztów pomocy prawej udzielonej ubezpieczonemu z urzędu w postępowaniu kasacyjnym.
UZASADNIENIE
Sąd Apelacyjny w Krakowie wyrokiem z dnia 10 czerwca 2023 r. oddalił apelację ubezpieczonego J. T. od wyroku Sądu Okręgowego w Krakowie z dnia 19 września 2018 r., którym oddalono odwołanie od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Krakowie z dnia 25 kwietnia 2017 r., odmawiającej ubezpieczonemu prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy oraz przyznał od Skarbu Państwa - Sądu Okręgowego w Krakowie na rzecz radcy prawnego K. K. kwotę 240 zł podwyższoną o stawę podatku od towarów i usług tytułem zwrotu kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej ubezpieczonemu z urzędu w postępowaniu apelacyjnym.
Sąd Apelacyjny podzielił ustalenia faktyczne Sądu pierwszej instancji, który na podstawie opinii biegłych lekarzy z zakresu kardiologii i neurologii oraz psychiatrii uznał, że stopień występujących u ubezpieczonego schorzeń z obszaru neurologiczno-kardiologicznego i psychiatrycznego nie narusza sprawności jego organizmu w stopniu powodującym niezdolność do pracy zgodnej z posiadanymi kwalifikacjami (wykształcenie wyższe), na ostatnio i obecnie zajmowanym stanowisku (praca biurowa), w rozumieniu art. 12 i art. 13 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (jednolity tekst: Dz.U. z 2023 r., poz. 1251 ze zm., dalej jako ustawa emerytalna). W sprawie co do stanu zdrowia ubezpieczonego wypowiadało się w sumie 8 lekarzy (3 biegłych sądowych w pierwszej instancji oraz 5 lekarzy w postępowaniu przed organem rentowym tj.: lekarz orzecznik ZUS, 3 członków komisji lekarskiej ZUS i lekarz konsultant ZUS specjalista z dziedziny psychiatrii), których opinie są spójne, pełne i logiczne, a także zgodne co do tego, że na datę wydania zaskarżonej decyzji ubezpieczony nie był osobą niezdolną do pracy. Stanowiska tego w żaden sposób nie mogło podważyć przedstawione przez ubezpieczonego orzeczenie lekarza orzecznika ZUS z dnia 26 stycznia 2021 r., ponieważ zostało ono wydane na skutek nowego wniosku o rentę (z grudnia 2020 r.) i dotyczyło stanu zdrowia z okresu następującego po dacie wydania zaskarżonej decyzji. Co więcej, z orzeczenia tego wynikało, że częściowa niezdolność do pracy ubezpieczonego powstała dopiero w dniu 15 lipca 2020 r., a zatem trzy lata później niż wydana przez organ rentowy decyzja w tej sprawie.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
