Postanowienie NSA z dnia 27 czerwca 2023 r., sygn. II GZ 194/23
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Marcin Kamiński po rozpoznaniu w dniu 27 czerwca 2023 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Gospodarczej zażalenia A. Sp. z o.o. w L. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 18 kwietnia 2023 r., sygn. akt III SA/Po 168/23 w zakresie odmowy wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji w sprawie ze skargi A. Sp. z o.o. w L. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Poznaniu z dnia [...] stycznia 2023 r., nr [...] w przedmiocie kary pieniężnej za urządzanie gier na automatach bez zezwolenia postanawia: oddalić zażalenie.
Uzasadnienie
Postanowieniem z dnia 18 kwietnia 2023 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu odmówił wstrzymania wykonania objętej skargą A. Sp. z o.o. w L. (skarżąca/spółka) decyzji Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Poznaniu z dnia [...] stycznia 2023 r. w przedmiocie kary pieniężnej za urządzanie gier na automatach bez koncesji, bez zezwolenia lub bez dokonania wymaganego zgłoszenia.
Sąd I instancji, wskazując na art. 61 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (p.p.s.a.), stwierdził, że skarżąca we wniosku nie uzasadniła w przekonujący i w rzetelny sposób przesłanek udzielenia ochrony tymczasowej. Sąd wskazał, że wprawdzie starano się przedstawić analizę sytuacji finansowej skarżącej spółki i wskazano, że wykonanie decyzji doprowadzi do utraty przez nią płynności finansowej, a w konsekwencji do zwolnienia pracowników i konieczności ogłoszenia upadłości, lecz do wniosku załączono wybiorczą dokumentację finansową oraz podatkowo-pracowniczą za okres od 2020 r. do stycznia 2023 r. W ocenie Sądu I instancji zabrakło natomiast pełnej informacji na temat aktualnej sytuacji spółki, w jakiej znajduje się ona na dzień wniesienia skargi, tj. 23 marca 2023 r. Okolicznością, która miała zdaniem spółki przemawiać za uwzględnieniem wniosku, było zagrożenie płynności finansowej prowadzonego przedsiębiorstwa na skutek wykonania zaskarżonej decyzji. Zdaniem Sądu skarżąca nie podała jednak aktualnych informacji dotyczących możliwości finansowych przedsiębiorstwa (tj. w marcu 2023 r.), mimo złożenia skargi 23 marca 2023 r., ani nie przedłożyła na tę okoliczność żadnych dokumentów. W ocenie Sądu podanie przez spółkę we wniosku jej obciążeń publicznoprawnych (z tyt. podatków i składek ZUS) oraz liczby zatrudnianych pracowników nie odzwierciedlało jeszcze stanu zagrożenia wyrządzenia spółce znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków, które miałyby nastąpić w wyniku wykonania zaskarżonej decyzji poprzez wyegzekwowanie kary pieniężnej na kwotę 300.000 zł. Sąd I instancji stwierdził ponadto, że załączona do wniosku dokumentacja, dotycząca ponoszonych przez spółkę kosztów zatrudnienia pracowników, opłacania podatków, składek na ubezpieczenie społeczne, przy równoczesnym nieujawnieniu aktualnej sytuacji dochodowej i majątkowej spółki, uzasadnia wniosek, że przedstawiony przez spółkę stan faktyczny (na marzec 2023 r.) nie daje pełnego, realnego obrazu kondycji finansowej spółki.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
