Postanowienie SN z dnia 21 lutego 2024 r., sygn. III PSK 14/23
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Jarosław Sobutka
w sprawie z powództwa A. W.
przeciwko D. S.A. w S.
o odszkodowanie,
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w dniu 21 lutego 2024 r.,
na skutek skargi kasacyjnej strony pozwanej od wyroku Sądu Okręgowego w Siedlcach
z dnia 12 października 2022 r., sygn. akt IV Pa 6/22,
I. odmawia przyjęcia skargi kasacyjnej do rozpoznania,
II. zasądza od D. S.A. w S.. na rzecz A. W. kwotę 240,00 (dwieście czterdzieści) złotych, wraz z odsetkami, o których mowa w art. 98 § 11 k.p.c, - tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego w postępowaniu kasacyjnym.
UZASADNIENIE
Wyrokiem z 11 stycznia 2022 r. Sąd Rejonowy w Siedlcach IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w sprawie z powództwa A. W. przeciwko D. S.A. w S. o odszkodowanie: zasądził od D. S.A. w S. na rzecz A. W. kwotę 12.481,35 zł tytułem odszkodowania za niezgodne z prawem rozwiązanie umowy o pracę bez wypowiedzenia z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od 1 czerwca 2021 r. do dnia zapłaty, umorzył postępowanie w pozostałej części, zasądził od pozwanej spółki na rzecz powódki kwotę 180 zł tytułem kosztów zastępstwa procesowego z odsetkami w wysokości odsetek ustawowych za opóźnienie w spełnieniu świadczenia pieniężnego za czas od dnia uprawomocnienia się orzeczenia do dnia zapłaty oraz zasądził od D. S.A. w S. na rzecz Skarbu Państwa - Sądu Rejonowego w Siedlcach kwotę 225 zł tytułem kosztów postępowania. Wyrokowi w pkt 1 Sąd Rejonowy nadał rygor natychmiastowej wykonalności do wysokości 4.160,45 zł. Zdaniem Sądu I instancji jedynie część zarzutów wskazanych w rozwiązaniu umowy o pracę okazała się prawdziwa, lecz nie miały one cech szczególnie rażącego naruszenia obowiązków pracowniczych. Sąd Rejonowy wskazał, że w sprawie bezsporne było, że pozwana spółka nie dysponowała zgodą zakładowej organizacji związkowej na rozwiązanie z powódką umowy o pracę bez wypowiedzenia z winy pracownika. Sąd I instancji wskazał, że zgodnie z art. 32 ust. 1 pkt 1 ustawy z 23 maja 1991 r. o związkach zawodowych, pracodawca bez zgody zarządu zakładowej organizacji związkowej nie może rozwiązać stosunku prawnego ze wskazanym uchwałą zarządu jego członkiem lub z inną osobą wykonującą pracę zarobkową, będącą członkiem danej zakładowej organizacji związkowej, upoważnioną do reprezentowania tej organizacji wobec pracodawcy, albo organu lub osoby dokonującej za pracodawcę czynności w sprawach z zakresu prawa pracy. Sąd I instancji stwierdził także, że przeprowadzone postępowanie dowodowe świadczy o tym, że do 31 marca 2021 r. pracodawca (a w jego imieniu K.S.) uzyskał w dostatecznym stopniu wiarygodne informacje uzasadniające jego przekonanie, że powódka dopuściła się czynów nagannych. Miesięczny termin do rozwiązania umowy o pracę bez wypowiedzenia liczony od 31 marca 2021 r. przypadł więc na 30 kwietnia 2021 r., a otrzymanie przez powódkę oświadczenia pracodawcy w dniu 4 maja 2021 r. naruszyło zakaz wynikający z art. 52 § 2 k.p.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
