Wyrok NSA z dnia 30 listopada 2022 r., sygn. I GSK 3266/18
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Małgorzata Grzelak Sędzia NSA Piotr Piszczek (spr.) Sędzia NSA Henryk Wach po rozpoznaniu w dniu 30 listopada 2022 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej Spółki A od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie z dnia 29 maja 2018 r., sygn. akt I SA/Rz 161/18 w sprawie ze skargi Spółki A na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Rzeszowie z dnia 29 grudnia 2017 r. nr [...] w przedmiocie ustalenia opłaty depozytowej 1. oddala skargę kasacyjną; 2. zasądza od Spółki A na rzecz Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Rzeszowie 4050 (cztery tysiące pięćdziesiąt) złotych tytułem kosztów postępowania kasacyjnego.
Uzasadnienie
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie wyrokiem z 29 maja 2018 r., sygn. akt I SA/Rz 161/18 oddalił skargę A (dalej: strona, skarżąca) na decyzję Dyrektora izby Administracji Skarbowej w Rzeszowie (dalej: DIAS) z 29 grudnia 2017 r. w przedmiocie opłaty depozytowej.
Skargę kasacyjną – stosownie do treści art. 173 § 1 i § 2, art. 177 § 1, art. 174 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U.2018.1302 ze zm., dalej: ppsa) – wywiodła strona, a zaskarżając wyrok w całości, zarzuciła naruszenie przepisów:
I. prawa procesowego, które to uchybienie mogło mieć wpływ na wynik sprawy, tj. art. 145 § 1 pkt 1 lit. c i art. 151 ppsa poprzez oddalenie skargi, pomimo że w niniejszej sprawie zaistniały przesłanki do jej uwzględniania przez WSA w Rzeszowie ze względu na niezgodność z prawem decyzji DIAS w Rzeszowie z 29 grudnia 2017 r. z uwagi na jej wydanie z naruszeniem przepisów art. z art. 180 § 1, art. 187 § 1, art. 188 w zw. z art. 194 § 1 i 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja Podatkowa (Dz.U.2017.201 ze zm., dalej: Op) poprzez pominięcie wniosku dowodowego skarżącej z 29 grudnia 2016 r., złożonego do akt organów, w którym domagano się uzupełnienia materiału dowodowego w szczególności poprzez dołączenie do akt sprawy i przeprowadzenie dowodu z księgi magazynowej (ew. dołączenie do akt sprawy jej odpisu potwierdzonego za zgodność z oryginałem) i innej dokumentacji inwentaryzacyjnej stosowanej przez właściwe organy zmierzając do wykazania okoliczności przyjęcia i wydania przedmiotowych towarów, faktycznej daty i godziny przyjęcia towarów do magazynu depozytowego, daty i godziny ich wydania (...) i orzekanie w oparciu o materiał dowodowy zebrany w sposób niewyczerpujący w zakresie faktycznego okresu przechowania sprawowanego w interesie skarżącej towarów w depozycie celnym, przez co Sąd błędnie uznał, że skarżąca nie zdołała przeprowadzić przeciwdowodu i zakwestionować mocy wiążącej pokwitowania, co mogło mieć istotny wpływ na wynik sprawy, albowiem skarżąca nie zdołała wykazać istotnych w sprawie okoliczności spornych, tj. początkowej daty okresu przechowywania towarów, bowiem dokumenty pozwalające to stwierdzić były jedynie w posiadaniu organu celnego.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
