Wyrok NSA z dnia 11 października 2022 r., sygn. I GSK 3510/18
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Dariusz Dudra Sędzia NSA Bogdan Fischer Sędzia del. WSA Piotr Kraczowski (spr.) Protokolant Marta Woźniak po rozpoznaniu w dniu 11 października 2022 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej ze skargi kasacyjnej K.C. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 5 października 2018 r. sygn. akt III SA/Po 134/17 w sprawie ze skargi K.C. na decyzję Dyrektora Wielkopolskiego Oddziału Regionalnego Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa w Poznaniu z dnia 6 grudnia 2016 r. nr 1337/04-08/2016 w przedmiocie wykreślenia wpisu do ewidencji producentów oddala skargę kasacyjną.
Uzasadnienie
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu (dalej: WSA) wyrokiem z 5 października 2018 r., sygn. akt III SA/Po 134/17, po rozpoznaniu skargi K. C. (dalej: skarżący lub strona), uchylił decyzję Dyrektora Wielkopolskiego Oddziału Regionalnego Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa w Poznaniu z 6 grudnia 2016 r. oraz poprzedzającą ją decyzję Kierownika Biura Powiatowego ARiMR w Poznaniu z 4 maja 2016 r. w przedmiocie wykreślenia wpisu do ewidencji producentów.
WSA orzekał w następującym stanie faktycznym sprawy:
W dniu 21 maja 2004 r. Kierownik Biura Powiatowego ARiMR w O. wpisał skarżącego do ewidencji producentów oraz wydał zaświadczenie o nadanym numerze identyfikacyjnym.
Decyzją z 4 maja 2016 r. Kierownik Biura Powiatowego ARiMR w Poznaniu, działając na podstawie art. 11 w zw. z art. 10a ustawy z 18 grudnia 2003 r. o krajowym systemie ewidencji producentów, ewidencji gospodarstw rolnych oraz ewidencji wniosków o przyznanie płatności (Dz. U. z 2015 r. poz. 807 ze zm.; dalej: ukse), uchylił czynność materialno-techniczną polegającą na wpisaniu strony do ewidencji producentów i nadania numeru identyfikacyjnego oraz wykreślił wpis strony do ewidencji producentów.
Dyrektor Wielkopolskiego Oddziału Regionalnego ARiMR w Poznaniu, utrzymując w mocy decyzję pierwszoinstancyjną, stwierdził, że wpis strony do ewidencji producentów – czego konsekwencją było jednoczesne nadanie jej numeru identyfikacyjnego – był czynnością materialno-techniczną. Wyjaśnił, że umieszczenie w ewidencji producentów potwierdza status producenta rolnego jako podmiotu uprawnionego do otrzymania płatności. Tymczasem ze zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego wynika, że strona – zarówno w dniu składania wniosku o wpis, jak i w dniu nadania numeru identyfikacyjnego – nie była producentem rolnym, zatem nie spełniła podstawowej przesłanki wynikającej z art. 3 pkt 1-3 ukse. Wszystkie działki deklarowane przez stronę były bowiem w faktycznym posiadaniu Wojciecha Nowaka. Skarżący nie miał wpływu na funkcjonowanie gospodarstwa, rodzaj i strukturę prowadzonych upraw, nie decydował o pracach polowych i nie pobierał pożytków. Rola skarżącego, jak i innych obywateli Tajlandii, ograniczała się jedynie do podpisania określonych dokumentów.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
