Postanowienie SN z dnia 21 lutego 2024 r., sygn. III USK 349/22
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Jarosław Sobutka
w sprawie z odwołania M. B.
od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w Wałbrzychu
o emeryturę pomostową,
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w dniu 21 lutego 2024 r.,
na skutek skargi kasacyjnej odwołującego się od wyroku Sądu Apelacyjnego we Wrocławiu
z dnia 1 kwietnia 2022 r., sygn. akt III AUa 1422/21,
odmawia przyjęcia skargi kasacyjnej do rozpoznania.
UZASADNIENIE
Decyzją z dnia 24 czerwca 2020 r. (znak: […]) Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Wałbrzychu odmówił wnioskodawcy prawa do emerytury pomostowej, ponieważ nie spełniał on przesłanek z art. 4 pkt 2 i pkt 6 ustawy z dnia 19 grudnia 2008 r. o emeryturach pomostowych (Dz.U. z 2018 r., poz. 1924 ze zm.).
Sąd Okręgowy w Jeleniej Górze Wydział VII Pracy i Ubezpieczeń Społecznych, wyrokiem z dnia 28 maja 2021 r., oddalił odwołanie i nie obciążył wnioskodawcy kosztami zastępstwa procesowego na rzecz strony pozwanej. Sąd Okręgowy oparł się na przepisach art. 4 ustawy o emeryturach pomostowych, a w szczególności na tym, że prawo do emerytury pomostowej przysługuje pracownikowi, który ma okres pracy w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze, wynoszący co najmniej 15 lat, oraz po dniu 31 grudnia 2008 r. wykonywał pracę w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze, w rozumieniu art. 3 ust. 1 i 3 ustawy. Poza sporem w sprawie było, że wnioskodawca po dniu 31 grudnia 2008 r. nie wykonywał pracy w warunkach szczególnych, w rozumieniu ast. 3 ust. 1 i 3 ustawy o emeryturach pomostowych. Tym samym wnioskodawca nie mógł nabyć prawa do tego świadczenia na podstawie art. 4 ustawy, z uwagi na niespełnienie warunku określnego w ust. 6. Sąd I instancji zbadał także, czy wnioskodawca spełniał przesłanki nabycia prawa do emerytury pomostowej na podstawie art. 49 ustawy. Aby wnioskodawca mógł nabyć prawo do emerytury pomostowej, zobowiązany był do wykazania wykonywania pracy w warunkach szczególnych przed 1 stycznia 1999 r. oraz do 31 grudnia 2008 r., co najmniej 15 lat pracy w warunkach szczególnych lub szczególnym charakterze, w rozumieniu art. 3 ust. 1 i 3, przy założeniu braku sporu co do pozostałych warunków. Spór między stronami sprowadzał się zatem do tego, czy M. B., będąc zatrudnionym od 5 października 1978 r. do 14 listopada 1983 r. i od 16 grudnia 1983 r. do 7 kwietnia 2004 r. w F. S.A. w Z., pracował w warunkach szczególnych lub wykonywał pracę o szczególnym charakterze, w rozumieniu art. 3 ust. 1 i 3 ustawy o emeryturach pomostowych. Wnioskodawca stał na stanowisku, że spełnia przesłanki do przyznania emerytury pomostowej, ponieważ przedłożył ze spornych okresów świadectwa wykonywania prac w warunkach szczególnych. Jednak sporne okresy, w których wnioskodawca świadczył pracę w szczególnych warunkach, w rozumieniu art. 32 ustawy emerytalnej i przepisów rozporządzenia z 1983 r., na stanowiskach związanych ze spawaniem i wycinaniem elektrycznym oraz związanych z obsługa pieców grzewczych, młotów, pras, kuźniarek, walcarek obręczy i kół, walcarek gwintów i wierteł, ręczną obróbką na gorąco oraz regeneracją oprzyrządowania kuźniczego, nie stanowią prac w szczególnych warunkach wymienionych w załączniku nr 1 i 2 do ustawy o emeryturach pomostowych, a w rezultacie nie mogą być zakwalifikowane do prac w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze w rozumieniu art. 3 ust. 1 lub 3 cytowanej ustawy.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
