Wyrok NSA z dnia 21 września 2022 r., sygn. I GSK 2884/18
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Piotr Piszczek (spr.) Sędzia NSA Henryk Wach Sędzia del. WSA Izabella Janson po rozpoznaniu w dniu 21 września 2022 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Lublinie od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie z dnia 10 maja 2018 r., sygn. akt III SA/Lu 54/18 w sprawie ze skargi A na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Lublinie z dnia 14 listopada 2017 r. nr 0601-IOC.4303.672.2017.AC w przedmiocie odmowy sprostowania zgłoszenia celnego oraz zwrotu należności celnych oddala skargę kasacyjną.
Uzasadnienie
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie wyrokiem z 10 maja 2018 r., sygn. akt III SA/Lu 54/18 uwzględnił skargę A (dalej: strona, spółka, skarżąca) i uchylił decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Lublinie z 14 listopada 2017 r. w przedmiocie odmowy sprostowania zgłoszenia celnego oraz zwrotu kwoty należności celnych przywozowych.
Skargę kasacyjną – stosownie do treści art. 173 § 1, art. 174 pkt 1 i 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U.2022.329 ze zm.; dalej: p.p.s.a.) – wywiódł Dyrektor Izby Administracji Skarbowej w Lublinie, zaskarżając orzeczenie w całości, zarzucając naruszenie:
a) art. 12 § 6 pkt 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U.2008.800 ze zm.; dalej: o.p.) w zw. z art. 1 i art. 73 ustawy z dnia 19 marca 2004 r. Prawo celne (Dz.U.2018.167 ze zm.; dalej: ustawa Prawo celne), art. 22 ust. 2 Rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 952/2013 z dnia 9 października 2013 r. ustanawiającego Unijny Kodeks Celny (Dz.Urz.UE.269/1 z 10 października 2013 r.; dalej: UKC) i art. 12 ust. 1 Rozporządzenia Wykonawczego Komisji (UE) 2015/2447 z dnia 24 listopada 2015 r. ustanawiające szczegółowe zasady wykonania niektórych przepisów rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 952/2013 ustanawiającego unijny kodeks celny (Dz.Urz.UE L 343 z 29 grudnia 2015 r., dalej: RW), przez błędną wykładnię i w konsekwencji niewłaściwe zastosowanie, polegające na uznaniu, że w postępowaniu celnym w przedmiocie sprostowania zgłoszenia celnego i zwrotu należności celnych dla zachowania przewidzianego w art. 173 ust. 3 i art. 121 ust. 1 lit. a UKC terminu, wystarczające jest nadanie wniosku listem poleconym w polskiej placówce pocztowej operatora wyznaczonego w rozumieniu ustawy z dnia 23 listopada 2012 r. – Prawo pocztowe, podczas gdy o zachowaniu tego terminu decyduje data otrzymania przez organ celny wniosku, stosownie do art. 22 ust. 2 UKC i art. 12 ust. 1 RW;
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
