Postanowienie NSA z dnia 17 stycznia 2024 r., sygn. I OZ 652/23
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Maciej Dybowski po rozpoznaniu w dniu 17 stycznia 2024 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia M.J. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 13 października 2023 r. sygn. akt VII SA/Wa 2082/23 w sprawie ze skargi M.J. na postanowienie Mazowieckiego Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Geodezyjnego i Kartograficznego z dnia 30 czerwca 2023 r. nr WG-I.7513.1.3.2023.GŁ w przedmiocie ustalenia kosztów postępowania w sprawie gleboznawczej klasyfikacji gruntów postanawia oddalić zażalenie
Uzasadnienie
Postanowieniem z 13 października 2023 r. sygn. akt VII SA/Wa 2082/23 (dalej postanowienie z 13 października 2023 r.) Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie odmówił M.J. (dalej skarżąca) wstrzymania wykonania postanowienia Mazowieckiego Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Geodezyjnego i Kartograficznego z 30 czerwca 2023 r. nr WG-I.7513.1.3.2023.GŁ w przedmiocie ustalenia kosztów postępowania w sprawie gleboznawczej klasyfikacji gruntów.
W uzasadnieniu Sąd I instancji wskazał, że wniesienie skargi nie pociąga za sobą automatycznego skutku suspensywności i wstrzymanie wykonania zaskarżonego aktu zależy od oceny sądu, czy istnieją przesłanki uzasadniające takie rozstrzygnięcie (T.Woś w: T. Woś, H. Knysiak-Molczyk, M. Romańska, Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Komentarz. Warszawa 2008, s. 335 i n.). Wniosek o wstrzymanie wykonania zaskarżonego postanowienia został uzasadniony lakonicznie i sprowadzał się w gruncie rzeczy do wykazania zasadności skargi, przez co uniemożliwiał Sądowi ocenę, czy zachodziły ustawowe przesłanki wstrzymania wykonania zaskarżonego aktu. Uzasadnienie wniosku o wstrzymanie wykonania zaskarżonego aktu, zwłaszcza nakładającego obowiązek uiszczenia opłaty, powinno rzetelnie określać rozmiar ewentualnej szkody i jej wpływ na sytuację ekonomiczną strony. Skarżąca nie podjęła nawet próby uprawdopodobnienia zaistnienia niebezpieczeństwa wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków. W konsekwencji, nie była możliwa ocena wniosku pod kątem spełnienia warunków uzasadniających wstrzymanie wykonania zaskarżonego postanowienia. W ocenie Sądu I instancji, za wstrzymaniem jego wykonania nie przemawiała również wartość zobowiązania nałożonego na skarżącą [w łącznej kwocie 1.420,65 zł; k.301-298 akt Prezydenta m.st. Warszawy; k. 69-64 akt MWINGiK - uw. NSA]. Sąd wyjaśnił, że należności pieniężne mogą zostać w każdym czasie zwrócone czy też rozliczone między stronami. Są one ze swej natury świadczeniami odwracalnymi i nie wywołują trudnych do odwrócenia skutków. Ze względu na charakter tego zobowiązania - w razie uwzględnienia skargi - środki wpłacone przez skarżącą na podstawie ostatecznego postanowienia będą mogły zostać jej zwrócone. Skoro skarżąca nie uprawdopodobniła, że skutki materialnoprawne, jakie wywoła wykonanie zaskarżonego postanowienia, mogą wyczerpać którąkolwiek z przesłanek wskazanych w art. 61 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2023 r. poz. 1634, zm. 1705, dalej ppsa), Sąd I instancji odmówił udzielenia ochrony tymczasowej w postaci wstrzymania wykonania zaskarżonego aktu (k. 27-29 akt sądowych).
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
