Postanowienie SN z dnia 22 lutego 2024 r., sygn. II KO 19/24
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Adam Roch
po rozpoznaniu w Izbie Karnej
na posiedzeniu w dniu 22 lutego 2024 r.,
wniosku Sądu Okręgowego w Zamościu
z dnia 7 lutego 2024 r., sygn. akt II K 5/24
o przekazanie sprawy do rozpoznania innemu sądowi równorzędnemu
na podstawie art. 37 k.p.k. a contrario
postanowił:
wniosku nie uwzględnić.
UZASADNIENIE
Postanowieniem z dnia 7 lutego 2024 r., sygn. akt II K 5/24, Sąd Okręgowy w Zamościu wystąpił do Sądu Najwyższego z wnioskiem o przekazanie sprawy innemu sądowi równorzędnemu z uwagi na dobro wymiaru sprawiedliwości. W uzasadnieniu wniosku wskazano, że postanowieniem Sądu Najwyższego z 24 stycznia 2024 roku, sygn. II KO 155/23, przedmiotową sprawę przekazano temu sądowi w trybie art. 37 k.p.k. z Sądu Okręgowego w Lublinie, tymczasem w rozporządzeniu Ministra Sprawiedliwości z dnia 29 listopada 2012 roku w sprawie przekazania niektórym sądom okręgowym rozpoznawania spraw zgodności z prawdą oświadczeń lustracyjnych z właściwości innych sądów okręgowych, wydanym na podstawie art. 20 pkt 4 ustawy z dnia 27 lipca 2001 roku Prawo o ustroju sądów powszechnych, wskazano sądy okręgowe, którym powierzono rozpoznawanie spraw zgodności z prawdą oświadczeń lustracyjnych. Zgodnie zaś z § 1 pkt 5 tego rozporządzenia sądem właściwym do rozpoznawania powyższych spraw z właściwości sądów okręgowych w Radomiu, Siedlcach i Zamościu jest wyłącznie Sąd Okręgowy w Lublinie. Sąd Okręgowy w Zamościu nie jest zatem właściwy, w jego ocenie, do rozpoznania przekazanej mu sprawy.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
