Postanowienie SN z dnia 25 stycznia 2024 r., sygn. I CSK 5851/22

25 stycznia 2024 r.

Sąd Najwyższy w Izbie Cywilnej w składzie:

SSN Krzysztof Grzesiowski

na posiedzeniu niejawnym 25 stycznia 2024 r. w Warszawie
‎w sprawie z powództwa E.W. i L.W.
‎przeciwko Bankowi spółce akcyjnej w W.
‎o zapłatę,
‎na skutek skargi kasacyjnej Bankowi spółki akcyjnej w W.
‎od wyroku Sądu Okręgowego w Gdańsku
‎z 5 kwietnia 2022 r., XVI Ca 1194/20,

1. odmawia przyjęcia skargi kasacyjnej do rozpoznania;

2. zasądza od pozwanego na rzecz powodów kwotę po 1350 zł (tysiąc trzysta pięćdziesiąt złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

(K.W.)

UZASADNIENIE

2.Wyrokiem z 5 kwietnia 2022 r. Sąd Okręgowy w Gdańsku oddalił apelację pozwanego od wyroku Sądu Rejonowego Gdańsk-Południe w Gdańsku z 1 października 2020 r. (pkt 1) i rozstrzygnął o kosztach postępowania apelacyjnego (pkt 2).

3.Od wyroku Sądu Okręgowego skargę kasacyjną wywiódł pozwany, wskazując na naruszenie prawa materialnego, tj. art. 65 k.c.; art. 353¹ w zw. z art. 58 § 1 k.c.; art. 69 ust. 1 i 2 pkt 2 i 8 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Prawo bankowe (dalej: „pr.bank.”); art. 69 ust. 1 i 2 pr.bank. w zw. z art. 58 § 1 k.c.; art. 353¹ k.c. w zw. z 69 ust. 1 i 2 pr.bank. w zw. z art. 4 pkt 1 lit. a oraz art. 4 ustawy z dnia 29 lipca 2011 r. o zmianie ustawy – Prawo bankowe oraz niektórych innych ustaw; art. 410 w zw. z art. 405 k.c.; art. 5 k.c.

4.We wniosku o przyjęcie skargi kasacyjnej do rozpoznania, skarżący powołał się na przesłankę określoną w art. 398⁹ § 1 pkt 2 k.p.c., wskazując, że istnieje potrzeba wykładni art. 69 ust. 1 i 2 pkt 2 i 8 pr.bank., wywołujących rozbieżności w orzecznictwie sądów co do sposobu rozumienia tego przepisu.

5.W odpowiedzi na skargę kasacyjną powodowie domagali się odmowy przyjęcia skargi kasacyjnej do rozpoznania, ewentualnie jej oddalenie oraz zasądzenie od skarżącego na ich rzecz zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego według norm przepisanych.

Sąd Najwyższy zważył, co następuje:

6.Skarga kasacyjna została ukształtowana w przepisach Kodeksu postępowania cywilnego jako nadzwyczajny środek zaskarżenia, nakierowany na ochronę interesu publicznego przez zapewnienie rozwoju prawa, jednolitości orzecznictwa oraz prawidłowej wykładni, a także w celu usunięcia z obrotu prawnego orzeczeń wydanych w postępowaniu dotkniętym nieważnością lub oczywiście wadliwych, nie zaś jako ogólnie dostępny środek zaskarżenia orzeczeń umożliwiający rozpoznanie sprawy w kolejnej instancji sądowej. Koniecznej selekcji skarg pod kątem realizacji tego celu służy instytucja tzw. przedsądu, ustanowiona w art. 398 K.p.c., w ramach której Sąd Najwyższy dokonuje wstępnej oceny skargi kasacyjnej. Ten etap postępowania przed Sądem Najwyższym jest ograniczony wyłącznie do zbadania przesłanek przewidzianych w art. 398 § 1 pkt 1-4 k.p.c.; nie służy zaś merytorycznej ocenie skargi kasacyjnej. W razie spełnienia co najmniej jednej z tych przesłanek, przyjęcie skargi kasacyjnej do rozpoznania jest usprawiedliwione.

Treści dostępne dla abonentów IFK Platformy Księgowych i Kadrowych

Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych

• Codzienne aktualności prawne
• Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
• Bogatą bibliotekę materiałów wideo
• Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty

Zamów teraz Masz już konto? Zaloguj się