16.01.2024

Postanowienie SN z dnia 16 stycznia 2024 r., sygn. I USK 364/23

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Jolanta Frańczak

w sprawie z odwołania B. K.
‎przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddziałowi w Sosnowcu
‎o ustalenie właściwego ustawodawstwa,
‎po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w dniu 16 stycznia 2024 r.,
‎skargi kasacyjnej ubezpieczonej od wyroku Sądu Apelacyjnego w Katowicach
‎z dnia 14 marca 2023 r., sygn. akt III AUa 2318/20,

odmawia przyjęcia skargi kasacyjnej do rozpoznania.

UZASADNIENIE

Sąd Apelacyjny w Katowicach wyrokiem z dnia 14 marca 2023 r. oddalił apelację odwołującej się B. K. od wyroku Sądu Okręgowego w Gliwicach, którym oddalono odwołanie od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Sosnowcu z dnia 4 grudnia 2019 r. stwierdzającej, że wobec odwołującej się od dnia 1 maja 2013 r. z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej w Polsce i działalności gospodarczej zgłoszonej na terenie Wielkiej Brytanii ma zastosowanie ustawodawstwo polskie, a więc podlega ona obowiązkowo ubezpieczeniom emerytalnemu, rentowym i wypadkowemu.

W wyrokach Sądów meriti przyjęto, że polski organ rentowy pismem z dnia 17 listopada 2017 r. poinformował odwołującą się, jak też właściwą instytucję brytyjską, że odwołująca się podlega w zakresie ubezpieczeń społecznych ustawodawstwu polskiemu w okresach od dnia 6 do dnia 30 kwietnia 2013 r. i od dnia 8 grudnia 2015 r. do dnia 30 czerwca 2016 r., a w okresach od dnia 1 maja 2013 r. do dnia 7 grudnia 2015 r. i od dnia 1 lipca 2016 r. do dnia 30 listopada 2018 r. ustawodawstwu brytyjskiemu. Pismem z dnia 13 marca 2018 r. brytyjska instytucja ubezpieczeniowa zakwestionowała objęcie odwołującej się brytyjskim systemem prawnym za okres od dnia 1 maja 2013 r. do dnia 7 grudnia 2015 r. Stanowisko to potwierdziła także później w toku postępowania wyjaśniającego, kiedy to na skutek licznych pism organu rentowego (z dnia 10 grudnia 2018 r., z dnia 15 marca 2019 r. i z dnia 12 czerwca 2019 r.) ostatecznie stwierdziła, że w okresach dnia 1 maja 2013 r. do dnia 7 grudnia 2015 r. i od dnia 1 lipca 2016 r. do dnia 30 listopada 2018 r. brak jest podstaw do podlegania przez odwołującą się ubezpieczeniom społecznym na terenie Wielkiej Brytanii, wobec czego podlega ona w tych okresach polskiemu ustawodawstwu. Zaskarżona decyzja z dnia 4 grudnia 2019 r. uwzględnia powyższe ustalenia brytyjskiej instytucji ubezpieczeniowej, a okoliczność, że instytucja ta stanowisko w tej sprawie zajęła po upływie terminu 2 miesięcy, określonego w art. 16 ust. 3 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 987/2009 z dnia 16 września 2009 r. dotyczącego wykonywania rozporządzenia (WE) nr 883/2004 w sprawie koordynacji systemów zabezpieczenia (Dz.U.UE.L. z 2009 r. Nr 284, s. 1; dalej rozporządzenie wykonawcze), w żaden sposób nie odbiera temu stanowisku mocy prawnej ani nie może wpływać kształtująco na uprawnienia i obowiązki odwołującej się w zakresie podlegania ubezpieczeniom społecznym, w tym w szczególności wyłączeniu jej z podlegania tym ubezpieczeniom na terytorium Polski.

ikona kłódki
Treści dostępne dla abonentów IFK Platformy Księgowych i Kadrowych

Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych

  • Codzienne aktualności prawne
  • Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
  • Bogatą bibliotekę materiałów wideo
  • Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
Kup dostęp