19.05.2022

Wyrok NSA z dnia 19 maja 2022 r., sygn. I OSK 1001/19

Dnia 19 maja 2022 roku Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Jolanta Rudnicka Sędziowie: sędzia NSA Piotr Przybysz (spr.) sędzia NSA Zygmunt Zgierski po rozpoznaniu w dniu 19 maja 2022 roku na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej E[...] od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 13 grudnia 2018 r., sygn. akt II SA/Łd 800/18 w sprawie ze skargi E[...] na decyzję Wojewody [...] z dnia 1[...] 2018 r. nr G[...] w przedmiocie odmowy zwrotu nieruchomości oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Uzasadnienie:

Wyrokiem z dnia 13 grudnia 2018 r., sygn. akt II SA/Łd 800/18, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi po rozpoznaniu sprawy ze skargi E. G., J. P. i R. M. na decyzję Wojewody Łódzkiego z dnia 13 czerwca 2018 r., nr GN-III.7581.31.2017.AG, w przedmiocie odmowy zwrotu nieruchomości, oddalił skargę. Od niniejszego wyroku skargę kasacyjną złożyli E. G., J. P. i R. M. (dalej: "Skarżący"), zaskarżając wyrok w całości, wnosząc o uchylenie wyroku w całości i przekazanie sprawy do ponownego rozpatrzenia oraz zasądzenie na rzecz skarżących kosztów postępowania kasacyjnego w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

W skardze kasacyjnej zarzucono naruszenie przez Sąd I instancji przepisów prawa materialnego przez niewłaściwą wykładnię, a mianowicie naruszenia prawa materialnego przez jego niewłaściwą wykładnię, zarzucając skarżonemu wyrokowi naruszenie prawa materialnego, będącego podstawą rozstrzygnięcia Sądu, przez błędną jego wykładnię, a to art. 137 ust. 1 pkt 1 ustawy o gospodarce nieruchomościami, wskutek dowolnego przyjęcia, że podejmowanie działań pielęgnacyjnych i porządkowych z jednoczesnym lokowaniem elementów rekreacyjnych na innych nieruchomościach oddalonych od przedmiotowej stanowi wystarczającą przesłankę realizacji celu w postaci urządzenia, lokalizacji leśnych terenów wypoczynkowych na wywłaszczonej nieruchomości - w sytuacji gdy fakt, iż na wywłaszczonej nieruchomości i w bezpośredniej jej bliskości - co bezsporne - nie usytuowano żadnego urządzenia, nie przeprowadzono żadnej ścieżki czy nie usytuowano jakiejkolwiek infrastruktury wypoczynkowej wskazuje, iż w odniesieniu do tej nieruchomości nie podjęto żadnych działań zmierzających do realizacji celu wywłaszczenia polegającego na lokalizacji (urządzeniu) leśnych terenów wypoczynkowych, a podejmowano jedynie działania zachowawcze w odniesieniu do już istniejącego drzewostanu, co nie może być uznane za wypełnienie celu wywłaszczenia, czego skutkiem było również mylne przyjęcie, że brak urządzeń rekreacyjnych na działce nr ew. [...] nie stanowi przesłanki do stwierdzenia, że nie była ona wykorzystywana do rekreacji - albowiem okoliczność ta winna być rozpatrywana przez pryzmat tego, iż działka ta stanowi element większej całości kompleksu leśnego, a na terenie tego większego kompleksu takie urządzenia się znajdują - co ma zdaniem organu decydować o spełnieniu przesłanki urządzenia na nieruchomości leśnego terenu wypoczynkowego - w sytuacji gdy ze zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego wynika, że podejmowane działania miały charakter pielęgnacyjny i zachowawczy w odniesieniu do nieruchomości wywłaszczonej i skutkowały jedynie utrzymaniem drzewostanu na nieruchomości, jaki istniał w chwili nabycia jej przez Skarb Państwa z uwzględnieniem prawidłowej gospodarki leśnej, natomiast działania na innych nieruchomościach w kompleksie leśnym A[...] (i nie w bezpośredniej bliskości działki przedmiotowej) polegające na oznaczeniu tras rowerowych czy ścieżek pieszych nie mają znaczenia dla celu wywłaszczenia spornej nieruchomości.

Wobec powyższej wadliwości doszło także do obrazy art. 153 ustawy prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, a to wobec pominięcia i nieuwzględnienia wiążących dla Sądu wskazań wyrażonych w kolejnych wyrokach Naczelnego i Wojewódzkiego Sadu Administracyjnego, w szczególności wskutek pominięcia, że zdaniem Sądów wyrażonym w kolejnych wyrokach realizacją celu wywłaszczenia było podjęcie konkretnych działań, które doprowadziłyby do urządzenia na nieruchomości leśnego terenu wypoczynkowego tworzącego nową jakość jej wykorzystywania w stosunku do dotychczasowej (z ew. uwzględnieniem takich urządzeń w jej bezpośredniej bliskości) - co wyklucza dopuszczalność przyjęcia, że celem wywłaszczenia była lokalizacja leśnych terenów wypoczynkowych w szerszym kompleksie - w obrębie "[...]", w sytuacji, gdy związanie organu i sądu dotyczą każdego nowego postępowania prowadzonego w zakresie danej sprawy i obejmują zarówno postępowanie sądowo administracyjne, w którym orzeczenie to zostało wydane; postępowanie administracyjne, w którym zapadło zaskarżone rozstrzygnięcie administracyjne, natomiast w pojęciu oceny prawnej mieści się zarówno krytyka zaskarżonego rozstrzygnięcia w aspekcie prawnym, jak i wyjaśnienie, dlaczego zastosowanie przepisów prawa zostało w danym konkretnym przypadku uznane przez sąd administracyjny za błędne i jakie, zdaniem tego sądu, przepisy prawne powinny być zastosowane lub jaka powinna być ich interpretacja, aby rozstrzygnięcie organu administracyjnego mogło być uznane za zgodne z prawem - co jednoznacznie przesądza o tym, iż wskazanie Sądów - co do urządzenia na nieruchomości leśnego terenu wypoczynkowego tworzącego nową jakość jej wykorzystywania w stosunku do dotychczasowej wiąże Sąd.

ikona kłódki
Treści dostępne dla abonentów IFK Platformy Księgowych i Kadrowych

Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych

  • Codzienne aktualności prawne
  • Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
  • Bogatą bibliotekę materiałów wideo
  • Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
Kup dostęp
Powiązane dokumenty
ikona zobacz najnowsze Dokumenty podobne