Wyrok SN z dnia 31 stycznia 2024 r., sygn. III KK 469/23
W przypadku błędnego potraktowania pisma procesowego jako sprzeciwu od wyroku nakazowego po upływie przewidzianego prawem terminu oraz wydania na tej podstawie kolejnych orzeczeń, niezbędne jest uchylenie tych orzeczeń i umorzenie postępowania ze względu na zaistnienie bezwzględnej przyczyny odwoławczej, a dalsze orzeczenia w sprawie mogą być uznane za naruszenie zasady res iudicata.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Paweł Kołodziejski
Protokolant Katarzyna Gajewska
w sprawie T. Ż.
ukaranego z art. 94 § 1 k.w.
po rozpoznaniu w Izbie Karnej na posiedzeniu w trybie art. 535 § 5 k.p.k.
w zw. z art. 112 k.p.w.
w dniu 31 stycznia 2024 r.,
kasacji wniesionej przez Prokuratora Generalnego na korzyść ukaranego
od wyroku Sądu Okręgowego w Szczecinie
z dnia 3 kwietnia 2023 r., sygn. akt IV Ka 2208/22,
utrzymującego w mocy wyrok Sądu Rejonowego w Stargardzie
z dnia 31 października 2022 r., sygn. akt II W 380/22,
1. uchyla zaskarżony wyrok Sądu Okręgowego w Szczecinie z dnia 3 kwietnia 2023 r., sygn. akt IV Ka 2208/22 oraz utrzymany nim w mocy wyrok Sądu Rejonowego w Stargardzie z dnia 31 października 2022 r., sygn. akt II W 380/22 i na podstawie art. 5 § 1 pkt 8 k.p.w. umarza postępowanie w sprawie prowadzonej w wyniku nieuzasadnionego potraktowania pisma obwinionego z dnia 3 czerwca 2022 r. jako sprzeciwu;
2. kosztami postępowania w sprawie obciąża Skarb Państwa.
[J.J.]
UZASADNIENIE
Komenda Powiatowa Policji w Stargardzie skierowała do Sądu Rejonowego w Stargardzie wniosek o ukaranie T. Ż. za to, że w dniu 1 marca 2022 r., około godziny 06:10 w miejscowości D. na ul. [...], prowadził samochód osobowy marki [...] o nr rej. [...], nie mając do tego uprawnienia, tj. za wykroczenie z art. 94 § 1 k.w.
Sąd Rejonowy w Stargardzie, wyrokiem nakazowym z dnia 22 kwietnia 2022r., sygn. akt II W 380/22 uznał obwinionego T. Ż. za winnego popełnienia zarzucanego mu wykroczenia, za które na podstawie art. 94 § 1 k.w. wymierzył mu „karę 400 (czterysta) złotych grzywny” (pkt I), a na podstawie art. 627 k.p.k. w zw. art. 119 k.p.w. i art. 118 § 1 k.p.w. oraz art. 3 ust. 1 i art. 21 pkt 1 ustawy z dnia 23 czerwca 1973 r. o opłatach w sprawach karnych (Dz.U. z 1983 r. Nr 49, poz. 223 z późn. zm.) zasądził od ww. na rzecz Skarbu Państwa „koszty postępowania w postaci wydatków postępowania w wysokości 70 zł oraz 40 zł tytułem opłaty” (pkt II).
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
