Wyrok NSA z dnia 31 października 2023 r., sygn. III FSK 2954/21
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Bogusław Dauter, Sędzia NSA Anna Dalkowska, Sędzia WSA (del.) Agnieszka Olesińska (sprawozdawca), po rozpoznaniu w dniu 31 października 2023 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej W.K. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 11 sierpnia 2020 r. sygn. akt I SA/Po 532/19 w sprawie ze skargi W.K. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Poznaniu z dnia 17 kwietnia 2019 r. nr [...] w przedmiocie odpowiedzialności osób trzecich za zaległości podatkowe spółki 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od W.K. na rzecz Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Poznaniu kwotę 240 (słownie: dwieście czterdzieści) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Uzasadnienie
|III FSK 2954/21 | |
| | |
UZASADNIENIE
Zaskarżonym wyrokiem z dnia 11 sierpnia 2020 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu oddalił skargę W. K. (dalej jako: skarżąca) na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Poznaniu z dnia 17 kwietnia 2019 r. w przedmiocie orzeczenia o solidarnej odpowiedzialności byłego członka zarządu za zaległości podatkowe
w podatku od towarów i usług za miesiące od stycznia do lipca 2013 r.
W uzasadnieniu sąd pierwszej instancji wskazał, że podmiotami odpowiedzialnymi solidarnie za zaległości podatkowe spółki z ograniczoną odpowiedzialności są zgodnie z 116 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2019 r., poz. 900 ze zm., dalej jako: O.p.) członkowie zarządu. W myśl art. 116 § 2 O.p. odpowiedzialność członków zarządu obejmuje zaległości podatkowe z tytułu zobowiązań, których termin płatności upływał w czasie pełnienia przez nich obowiązków członka zarządu, oraz zaległości wymienione w art. 52 powstałe w czasie pełnienia obowiązków członka zarządu. Podkreślił, że powyższe zasady stosuje się również do byłego członka zarządu (art. 116 § 4 O.p.). WSA w Poznaniu uznał, że organy podatkowe wykazały istnienie przesłanek pozytywnych, albowiem skarżąca pełniła funkcję prezesa zarządu spółki w okresie od 5 grudnia 2012 r. (uchwała nr 7/2012 o powołaniu do pełnienia funkcji członka zarządu) do 15 października 2014 r. (uchwała Nadzwyczajnego Zebrania Wspólników o rozwiązaniu spółki i jednoczesnym powołaniu skarżącej na likwidatora spółki). Prowadzone wobec spółki postępowanie egzekucyjne przez Naczelnika Urzędu Skarbowego P. zostało umorzone z uwagi na brak majątku, do którego można by skierować egzekucję (postanowienie organu egzekucyjnego z 6 grudnia 2017 r.). Sąd pierwszej instancji stwierdził, że organy podatkowe w zaskarżonych decyzjach jednoznacznie wykazały, że skarżąca pełniła obowiązki członka zarządu spółki w czasie powstania zobowiązań podatkowych, które przerodziły się w zaległości podatkowe oraz bezskuteczność egzekucji przeciwko spółce. Następnie stanął na stanowisku, że nie można było uznać, aby skarżąca udowodniła, że złożyła we właściwym czasie wniosek o ogłoszenie upadłości spółki. Spółka stała się dłużnikiem niewypłacalnym w rozumieniu art. 11 ust. 1 ustawy z dnia 28 lutego 2003 r. Prawo upadłościowe i naprawcze (tekst jedn. Dz. U. z 2015 r., poz. 233 ze zm., w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2015 r. dalej jako: p.u.n.) z dniem 28 maja 2013 r., a zatem w terminie 14 dni od tej daty skarżąca powinna była zgłosić wniosek o ogłoszenie upadłości spółki lub wszczęcie postępowania układowego. Tymczasem skarżąca wystąpiła z wnioskiem o ogłoszenie upadłości spółki dopiero w dniu 30 sierpnia 2017 r. Sąd pierwszej instancji uznał zatem, że organy podatkowe prawidłowo ustaliły, że stan niewypłacalności spółki określony w art. 11 ust. 1 p.u.n. wystąpił w dniu 28 maja 2013 r., co uzasadniało zgłoszenie wniosku o ogłoszenie upadłości spółki w terminie 14 dni od tej daty. Tym samym stwierdził, że organy podatkowe prawidłowo zastosowały w sprawie przepis art. 116 § 1,2 i 4 O.p. Nadto zdaniem WSA w Poznaniu z akt sprawy wynika jednoznacznie, że skarżąca nie wykazała istnienia przesłanki egzoneracyjnej określonej w art. 116 § 1 pkt 2 O.p., albowiem nie wskazała majątku spółki, ani innego prawa majątkowego, z którego możliwe byłoby zaspokojenie zaległości spółki z tytułu należności podatkowych w znacznej części. Wyrok ten w całości dostępny jest na stronie internetowej http://orzeczenia.nsa.gov.pl (CBOSA).
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
