Wyrok NSA z dnia 19 października 2023 r., sygn. II GSK 704/20
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Andrzej Skoczylas Sędzia NSA Wojciech Kręcisz Sędzia del. WSA Henryka Lewandowska - Kuraszkiewicz(spr.) Protokolant Anna Zapała po rozpoznaniu w dniu 19 października 2023 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej A. Sp. z o.o. w C. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 20 stycznia 2020 r. sygn. akt VI SA/Wa 2102/19 w sprawie ze skargi A. Sp. z o.o. w C. na decyzję Głównego Inspektora Transportu Drogowego z dnia 9 sierpnia 2019 r. nr BP.502.116.2019.1186.WA7.5949 w przedmiocie kary pieniężnej za przejazd pojazdem nienormatywnym bez zezwolenia 1. oddala skargę kasacyjną; 2. zasądza od A. Sp. z o.o. w C. na rzecz Głównego Inspektora Transportu Drogowego 3600 (trzy tysiące sześćset) złotych tytułem kosztów postępowania kasacyjnego.
Uzasadnienie
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z 20 stycznia 2020r., sygn. akt VI SA/Wa 2102/19 oddalił skargę A. Sp. z o.o. w C. (dalej: skarżąca, spółka, strona) na decyzję Głównego Inspektora Transportu Drogowego (dalej: GITD) z 9 sierpnia 2019r. nr BP.502.116.2019.1186.WA7.5949 w przedmiocie kary pieniężnej za przejazd pojazdem nienormatywnym bez zezwolenia.
Spółka, nie zgadzając się z powyższym wyrokiem, wystąpiła ze skargą kasacyjną do Naczelnego Sądu Administracyjnego (dalej: NSA). Zaskarżyła orzeczenie w całości i wnosiła o: uchylenie zaskarżonego wyroku i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądu Administracyjnemu w Warszawie, o zwrot kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych oraz zrzekła się przeprowadzenia rozprawy celem rozpoznania skargi kasacyjnej.
Skargę kasacyjną oparto na podstawie kasacyjnej przewidzianej w art. 174 pkt 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2019 r., poz. 2325 z późn. zm.; dalej: p.p.s.a.) i zarzucono naruszenie przepisów postępowania, które miało wpływ na wynik sprawy, a mianowicie: art. 3 § 1 i art. 145 § 1 pkt 1 lit. c) p.p.s.a. w zw. z art. 7 i art. 77 w zw. z art. 75 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. – Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2018 r. poz. 2096 z późn. zm.; dalej: k.p.a.) i w zw. z art. 74 ustawy z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym (Dz.U. z 2019 r. poz. 58 z późn. zm.; dalej: u.t.d.) przejawiające się w tym, że Sąd w wyniku niewłaściwej kontroli legalności działalności administracji publicznej nie zastosował środka określonego w ustawie, mimo że zebrany przez organ administracji materiał dowodowy okazał się być niewystarczający i budzący wątpliwości, w szczególności w zakresie rzetelności sporządzonego protokołu kontroli, na podstawie którego nie sposób dokonać ustaleń faktycznych, które poczynił organ administracji, co w konsekwencji doprowadziło do błędnego uznania przez Sąd, że ustalenia poczynione przez organ administracji o okolicznościach istotnych dla sprawy są prawidłowe, podczas gdy ustalenia te zostały poczynione w oparciu o wyniki pomiarów jakie wykonano w trakcie kontroli pojazdu za pomocą urządzenia niedostosowanego do wykonywania pomiarów.
Argumenty na poparcie zarzutu sformułowanego w skardze kasacyjnej zostały przedstawione w uzasadnieniu skargi kasacyjnej.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
