Logo Platforma Księgowych i Kadrowych
    Pokaż wyniki dla:
    Pokaż wyniki dla:
    uźytkownik Zaloguj się koszyk Kup dostęp
    • Twój panel
    • Tematyka
      • Podatki (606716)
      • Kadry i płace (26075)
      • Obrót gospodarczy (88754)
      • Rachunkowość firm (3835)
      • Ubezpieczenia (35850)
    • Aktualności
    • Kalkulatory
    • Porady i artykuły
    • Tematy na czasie
      • ZMIANY 2026
      • KSeF 2026
      • ZMIANY 2025
      • SYGNALIŚCI
    • Czasopisma
    • Akty prawne
    • Interpretacje
    • Orzeczenia
    • Formularze
    • Wskaźniki i stawki
    • Narzędzia i programy
      • Kursy walut
      • PKD
      • PKWiU 2015
      • KŚT ze stawkami amortyzacji
    • Terminarz
    • Wideoporady
    12.02.2024

    Wyrok SN z dnia 12 lutego 2024 r., sygn. II KK 616/23

    Stosowanie postępowania nakazowego jest dopuszczalne wyłącznie w sytuacji, gdy nie istnieją żadne wątpliwości co do faktów i odpowiedzialności karnej oskarżonego, a każde naruszenie tego standardu, w tym również błędne zastosowanie w kontekście czasu popełnienia przestępstwa, stanowi poważne uchybienie mogące skutkować uchyleniem rozstrzygnięcia i przekazaniem sprawy do ponownego rozpatrzenia.

    Sąd Najwyższy w składzie:

    SSN Andrzej Stępka (przewodniczący, sprawozdawca)
    ‎SSN Marek Pietruszyński
    ‎SSN Zbigniew Puszkarski

    Protokolant Klaudia Binienda

    po rozpoznaniu w dniu 12 lutego 2024 r. na posiedzeniu w trybie art. 535 § 5 k.p.k.

    w sprawie M. D. skazanego z art. 209 § 1 k.k.

    kasacji Prokuratora Generalnego wniesionej na korzyść skazanego

    od prawomocnego wyroku nakazowego Sądu Rejonowego dla Warszawy - Woli w Warszawie z dnia 3 kwietnia 2020 r., sygn. akt III K 1132/19,

    uchyla zaskarżony wyrok nakazowy i przekazuje sprawę Sądowi Rejonowemu dla Warszawy-Woli w Warszawie do ponownego rozpoznania.

    UZASADNIENIE

    M. D. został oskarżony o to, że w okresie od dnia 1 czerwca 2017 r. do dnia 3 czerwca 2019 r. w […] uchylał się od ciążącego na nim z mocy orzeczenia sądowego obowiązku łożenia na utrzymanie córek J. D., W. D. i N. D., przez co naraził je na niemożność zaspokojenia podstawowych potrzeb życiowych, a łączna wysokość powstałych wskutek tego zaległości stanowi równowartość co najmniej 3 świadczeń okresowych, tj. o czyn z art. 209 § 1 k.k. (k. 51 - sygn. akt III K 1132/19).

    ikona kłódki
    Treści dostępne dla abonentów IFK Platformy Księgowych i Kadrowych

    Już dziś zamów dostęp
    do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych

    • Codzienne aktualności prawne
    • Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
    • Bogatą bibliotekę materiałów wideo
    • Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
    Masz już konto? Zaloguj się
    Kup dostęp
    ikona kłódki
    Funkcjonalności dostępne dla abonentów IFK Platformy Księgowych i Kadrowych

    Już dziś zamów dostęp
    do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych

    • Codzienne aktualności prawne
    • Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
    • Bogatą bibliotekę materiałów wideo
    • Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
    Masz już konto? Zaloguj się
    Kup dostęp
    • INFOR.PL
    • INFORLEX
    • GAZETA PRAWNA
    • INFORORGANIZER
    • SKLEP
    Copyright © 2025 INFOR PL S.A.