Wyrok SN z dnia 10 stycznia 2024 r., sygn. III USKP 27/23
W przypadku sporów dotyczących jurysdykcji ubezpieczeń społecznych pracowników oddelegowanych do pracy za granicą, kluczowe jest ustalenie faktycznego zakresu działalności przedsiębiorstwa w danym kraju oraz uzgodnienie stanowisk między odpowiednimi organami ubezpieczeniowymi różnych państw członkowskich. Uzgodnienie to powinno uwzględniać konkretny przypadek i być zgodne z odpowiednimi przepisami prawa międzynarodowego i unijnego.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Jarosław Sobutka (przewodniczący)
SSN Robert Stefanicki
SSN Renata Żywicka (sprawozdawca)
w sprawie z odwołania T. sp. z o.o. w B. od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w Legnicy z udziałem R. S., A. K., Z. S., R. S., H. S. o ubezpieczenia społeczne, po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w dniu 10 stycznia 2024 r., skargi kasacyjnej organu rentowego od postanowienia Sądu Apelacyjnego we Wrocławiu z dnia 14 kwietnia 2021 r., sygn. akt III AUa 1908/20, III AUz 216/20,
1. oddala skargę kasacyjną co do pkt I wyroku;
2. odrzuca skargę kasacyjną co do pkt II wyroku;
3. zasądza od Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w Legnicy na rzecz T. sp. z o.o. w B. tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego kwotę 1440 zł (jeden tysiąc czterysta czterdzieści złotych) wraz z odsetkami wynikającymi z art. 98 § 11 kpc.
Uzasadnienie
Sąd Apelacyjny we Wrocławiu postanowieniem dnia 14 kwietnia 2021 r., III AUa 1908/20 uchylił zaskarżony apelacją T. sp. z o.o. w B. (odwołująca się) wyrok Sądu Okręgowego w Jeleniej Górze Sądu Okręgowego w z 22 sierpnia 2017 r., sygn. akt VII U 491/15 w sprawie przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Legnicy (organ rentowy) przy udziale R. S., A. K., D. D., Z. S., R. S., H. S. o ustalenie podlegania polskiemu ustawodawstwu i umorzył postępowanie w sprawie (pkt I wyroku) i w pkt II umorzył postępowanie zażaleniowe (co do kosztów procesu) oraz orzekł o kosztach postępowania (pkt III).
Decyzjami z 15 kwietnia 2014 r., z 16 kwietnia 2014 r., z 17 kwietnia 2014 r., z 23 kwietnia 2014 r. i z 28 kwietnia 2014 r. organ rentowy stwierdził, że R. S., A. K., D. D., Z. S., R. S. i H. S. z tytułu zatrudnienia w T. sp. z o.o. nie podlegają polskiemu ustawodawstwu w okresach wymienionych w decyzji, ponieważ odwołujący się nie prowadzi znaczącej części wykonywanej działalności na terytorium Polski. Organ rentowy przyjął, że w tej sytuacji ustawodawstwem właściwym w stosunku do wymienionych w decyzjach pracowników jest ustawodawstwo kraju, w którym wykonywana była praca tj. ustawodawstwo belgijskie (zgodnie z art. 11 ust. 3 lit. a rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 883/2004 z dnia 29 kwietnia 2004 r. w sprawie koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego (Dz. Urz. UE L 2004 Nr 166, dalej jako rozporządzenie 883/2004). Sąd Okręgowy w Legnicy zwrócił akta sprawy organowi rentowemu celem uzupełnienia materiału dowodowego przez przeprowadzenie postępowania w trybie art. 83a ust. 1 i 2 ustawy z dnia 13 października 1998 r.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
