Wyrok SN z dnia 11 stycznia 2024 r., sygn. I KK 167/23
W świetle prawa karnego i międzynarodowego, zbrodnią przeciwko ludzkości mogą być uznane czyny, które, popełnione z polityczną motywacją i świadomością przyłożenia się do polityki represyjnej państwa, stanowią poważne prześladowania grup narodowościowych, politycznych, społecznych, rasowych lub religijnych, nawet jeśli nie zostały popełnione podczas konfliktu zbrojnego lub w okresie wojny. Aprobaty dla takiego systemu represji nie mogą stanowić podstawy uwolnienia podmiotu od odpowiedzialności karnej, a zastosowanie zasady non retroactivity nie może wykluczać ponownego zaistnienia karalności czynu zabronionego w świetle przepisów modyfikujących ustawodawstwo, w szczególności gdy zmiana prawna dotyczy wyłączenia stosowania przedawnienia dla danej kategorii czynów.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Dariusz Kala (przewodniczący)
SSN Antoni Bojańczyk
SSN Anna Dziergawka (sprawozdawca)
Protokolant Agnieszka Murzynowska
przy udziale prokuratora Głównej Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu Roberta Kopydłowskiego
w sprawie L. P.
oskarżonego z art. 247 § 1 k.k. w zw. z art. 2 ust. 1 i art. 3 ustawy z dnia 18 grudnia 1998 r. o Instytucie Pamięci Narodowej - Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu
po rozpoznaniu w Izbie Karnej na rozprawie w dniu 11 stycznia 2024 r.,
kasacji wniesionej - na niekorzyść - przez Dyrektora Głównej Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu - Zastępcę Prokuratora Generalnego
od wyroku Sądu Okręgowego w Legnicy
z dnia 12 lipca 2022 r., sygn. akt IV Ka 193/22
uchylającego wyrok Sądu Rejonowego w Legnicy i umarzającego postępowanie
z dnia 5 stycznia 2022 r., sygn. akt II K 1624/19,
uchyla zaskarżony wyrok i przekazuje sprawę Sądowi Okręgowemu w Legnicy do ponownego rozpoznania w postępowaniu odwoławczym.
[J.J.]
UZASADNIENIE
Sąd Rejonowy w Legnicy wyrokiem z dnia 5 stycznia 2022 roku, sygn. akt II K 1624/19 uznał L. P. za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu, polegającego na tym, że w okresie od stycznia do kwietnia 1983 roku w L., jako funkcjonariusz […], a zarazem państwa komunistycznego, w celu uzyskania od S. Z. określonych wyjaśnień i informacji, znęcał się nad nim fizycznie i psychicznie w ten sposób, że poddawał go wielokrotnym przesłuchaniom, podczas których bił go rękami całym ciele, a w szczególności uderzał pięściami w okolice żołądka i nerek, każąc uprzednio przyjąć pozycję klęczącą na podstawionym krześle, aż do upadku pokrzywdzonego na podłogę, a także zadawał uderzenia pałką milicyjną po piętach, kiedy ten klęczał na powyższym krześle, przy czym zachowań tych dopuszczał się w czasie pozbawienia wolności pokrzywdzonego, co stanowiło wobec niego jednocześnie zbrodnię przeciwko ludzkości w postaci naruszenia praw człowieka: prawa do zdrowia, bezpieczeństwa osobistego, godności człowieka i humanitarnego traktowania i było formą represji z powodu aktywnej działalności pokrzywdzonego w nielegalnym, pozostającym w opozycji do ówczesnej władzy, Niezależnym Samorządnym Związku Zawodowym „Solidarność”, które to zachowania w czasie ich popełnienia stanowiły czyn zabroniony określony w art. 184 § 1 k.k. - Ustawy z 19 kwietnia 1969 roku (Dz. U. Nr 13 poz. 94 z późn. zm.), stanowiącego występek z art. 247 § 1 k.k. w zw. z art. 2 ust. 1 i art. 3 Ustawy z 18 grudnia 1998 roku o Instytucie Pamięci Narodowej - Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu (tekst jednolity Dz. U. 2019.1882) i za to na podstawie art. 247 § 1 k.k. w zw. z art. 2 ust. 1 i art. 3 Ustawy z 18 grudnia 1998 roku o Instytucie Pamięci Narodowej - Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu (tekst jednolity Dz. U. 2019.1882) wymierzył mu karę 2 (dwóch) lat pozbawienia wolności, której wykonanie na podstawie art. 69 § 1 i 2 k.k. i art. 70 § 1 pkt 1 k.k. warunkowo zawiesił na okres próby 2 (dwóch) lat. Dodatkowo Sąd orzekł na podstawie art. 71 § 1 k.k. z zw. z art. 33 § 3 k.k. wobec oskarżonego karę grzywny w wysokości 100 (stu) stawek dziennych po 100 (sto) złotych każda, zaś na podstawie art. 627 k.p.k. i art. 2.1, 3.1 ustawy o opłatach w sprawach karnych zasądził od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa koszty sądowe oraz wymierzył mu opłatę w kwocie 1300 złotych.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
