Wyrok SN z dnia 25 stycznia 2024 r., sygn. II KK 566/23

W przypadku przestępstwa stypizowanego w art. 177 § 2 k.k., mającego zawsze charakter nieumyślny, niezależnie od tego czy do jego popełnienia doszło w sposób nieumyślny czy też umyślny, orzeczenie dozoru kuratora wobec młodocianego sprawcy, jak stanowi art. 73 § 2 k.k., następuje z naruszeniem wspomnianego przepisu, jeżeli skutkuje tym, że czyn ten traktowany jest jako umyślny. W ramach kasacji Sąd Najwyższy ma możliwość uchylenia błędnego rozstrzygnięcia sądu niższej instancji dotyczącego oddania oskarżonego pod dozór kuratora bez potrzeby wydawania orzeczenia zastępczego, w sytuacji, gdy wykroczenie ma charakter nieumyślny, a znamiona czynu nie ulegają zmianie na skutek stanu nietrzeźwości sprawcy.

Sąd Najwyższy w składzie:

Prezes SN Wiesław Kozielewicz (przewodniczący, sprawozdawca)‎SSN Małgorzata Gierszon‎SSN Kazimierz Klugiewicz

Treści dostępne dla abonentów IFK Platformy Księgowych i Kadrowych

Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych

• Codzienne aktualności prawne
• Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
• Bogatą bibliotekę materiałów wideo
• Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty

Zamów teraz Masz już konto? Zaloguj się