10.01.2024

Postanowienie SN z dnia 10 stycznia 2024 r., sygn. V KK 523/23

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Jerzy Grubba

na posiedzeniu w trybie art. 535§3 k.p.k.

po rozpoznaniu w dniu 10 stycznia 2024r.

sprawy M. P.

skazanego za czyn z art. 207§1 i 1a k.k. w zb. z art. 197§1 k.k. w zb. z art. 13§1 k.k. w zw. z art. 197§1 k.k. w zb. z art. 157§2 k.k. w zw. z art. 11§2 k.k.

z powodu kasacji wniesionej przez obrońców skazanego

od wyroku Sądu Okręgowego w Gdańsku

z dnia 22 listopada 2022r., sygn. akt V Ka 1280/22,

zmieniającego w części wyrok Sądu Rejonowego Gdańsk-Południe w Gdańsku

z dnia 15 grudnia 2021r., sygn. akt II K 1264/18

postanowił:

1. oddalić kasację uznając ją za oczywiście bezzasadną,

2. obciążyć skazanego kosztami sądowymi postępowania kasacyjnego.

[J.J.]

UZASADNIENIE

Kasacja wniesiona w imieniu skazanego, a sformułowana w dwóch odrębnych pismach procesowych jego obrońców, jest bezzasadna w stopniu oczywistym.

W obu złożonych środkach odwoławczych podniesiony został zarzut wystąpienia w sprawie bezwzględnej przyczyny odwoławczej określonej w art. 439§1 pkt 9 k.p.k., która miała mieć wyraz w objęciu skazaniem M. P. zdarzenia, do którego miało dojść w sierpniu 2017r. w L., w sytuacji gdy aktem oskarżenia były objęte rzekome zachowania oskarżonego, których miał się dopuścić w okresie od października 2015r. do 15 grudnia 2017r. w G., a zatem rzekome zdarzenie z sierpnia 2017r. z L. nie było objęte zakresem aktu oskarżenia. Zarzut taki został sformułowany już na etapie postępowania instancyjnego i stanowił przedmiot rozpoznania przez Sąd Odwoławczy. Sąd ten, podsumowując szeroki wywód przeprowadzony na str. 4-6 motywów pisemnych orzeczenia (w którym przywołał logiczną argumentację, powołując się przy tym na szereg trafnych orzeczeń Sądu Najwyższego) stwierdził, że dokonanie przez Sąd Rejonowy odmiennych ustaleń wyłącznie co do miejsca jednego z zachowań będących elementem czynu przypisanego skazanemu, nie stanowiło wyjścia poza ramy oskarżenia. W istocie, za Sądem Okręgowym uznać trzeba, że postawiony w tej przestrzeni zarzut nie jest trafiony – dokonując bowiem modyfikacji opisu czynu Sąd I instancji nie wystąpił poza ramy wyodrębnionego historycznie fragmentu zachowania się sprawcy, który stanowił przedmiot prawnokarnej oceny. Bez wątpienia bowiem tożsame pozostały zasadnicze elementy tego zdarzenia, takie jak osoba sprawcy, pokrzywdzonego i przedmiot zamachu.

ikona kłódki
Treści dostępne dla abonentów IFK Platformy Księgowych i Kadrowych

Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych

  • Codzienne aktualności prawne
  • Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
  • Bogatą bibliotekę materiałów wideo
  • Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
Kup dostęp