Postanowienie SN z dnia 30 listopada 2023 r., sygn. II PSK 94/23
Sąd Najwyższy w składzie:
Prezes SN Piotr Prusinowski
w sprawie z powództwa B. sp. z o.o. z siedzibą w P.
przeciwko E.B.
o odszkodowanie,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w dniu 30 listopada 2023 r.,
skargi kasacyjnej pozwanej od wyroku Sądu Okręgowego w Gdańsku
z dnia 10 marca 2023 r., sygn. akt VII Pa 118/22,
I. odmawia przyjęcia skargi kasacyjnej do rozpoznania;
II. zasądza od pozwanej na rzecz powódki 1.350 zł (tysiąc trzysta pięćdziesiąt) tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
UZASADNIENIE
Sąd Okręgowy w Gdańsku, wyrokiem z dnia 10 marca 2023 r., w sprawie o odszkodowanie, uwzględnił apelację powoda – B. s.p. z o.o. z siedzibą w P. od wyroku Sądu Rejonowego w Gdyni z dnia 24 czerwca 2022 r. Sąd Okręgowy zmienił zaskarżony wyrok zasądzając od pozwanej E.B. na rzecz powoda 41.544,00 zł tytułem odszkodowania. W pozostałym zakresie powództwo oddalił. Oddalił również apelację w pozostałym zakresie.
Sąd Rejonowy ustalił, że pozwana – wieloletnia pracownica biura rachunkowego - zmierzając do rozpoczęcia własnej działalności gospodarczej, złożyła powódce oświadczenie o rozwiązaniu umowy o pracę za wypowiedzeniem. Powódka upatrywała naruszenia obowiązków pracowniczych w podjęciu, w trakcie trwania zatrudnienia, działalności konkurencyjnej i świadczeniu usług na rzecz klientów pracodawcy. Celowe zmierzanie do „przejęcia” tych klientów, świadczyło też, zdaniem powódki, o oczywistej winie pozwanej. Powódka wniosła o zasądzenie od pozwanej odszkodowania z tytułu utraconych korzyści. Sąd Rejonowy stwierdził, że z zebranego w sprawie materiału dowodowego nie wynika, aby pozwana zmierzała do nieuczciwego przejęcia klienteli swojego pracodawcy - a przynajmniej powódka tego nie wykazała, zgodnie z obciążającym ją ciężarem dowodu. Oceniając szkodę stanowiącą normalną konsekwencję działania pozwanej, Sąd Rejonowy wskazał, że pracownica istotnie w sposób zawiniony naruszyła podstawowy obowiązek pracowniczy z art. 100 § 2 pkt 4 k.p. i działanie to należało jednoznacznie ocenić jako zawinione, jednak uznał, że nie wpłynęło ono na interesy majątkowe powodowej spółki, bowiem upływ okresu wypowiedzenia umów o świadczenie usług księgowo- rachunkowych, zawartych przez tych klientów ze spółką, zbiegł się z upływem okresu wypowiedzenia umowy o pracę pozwanej. Co do szacowania potencjalnej szkody Sąd pierwszej instancji stwierdził, ze pozwana nie doprowadziła do realnego uszczerbku w majątku powodowej spółki. Sąd Rejonowy ocenił ponadto, że powódka w znacznej części nie zdołała wykazać, aby pozwana dopuściła się zawinionego naruszenia obowiązków pracowniczych w rozumieniu przepisu art. 114 k. p., zaś w tym zakresie, w którym powódce udało się wykazać, że pozwana takiego uchybienia dopuściła się, nie zdołała ona z kolei wykazać normalnego związku przyczynowego pomiędzy zakwestionowanym zachowaniem pracownika, a zidentyfikowaną szkodą, co w konsekwencji skutkowało oddaleniem powództwa.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
