Postanowienie SN z dnia 29 listopada 2023 r., sygn. V KK 243/23
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Andrzej Stępka
po rozpoznaniu w dniu 29 listopada 2023 r.
na posiedzeniu w trybie art. 535 § 3 k.p.k.
sprawy J. J.
skazanego z art. 200 § 1 k.k. i inne,
z powodu kasacji wniesionej przez obrońcę skazanego
od wyroku Sądu Okręgowego w P.
z dnia 13 stycznia 2023 r., sygn. akt V Ka 665/22,
utrzymującego w mocy wyrok Sądu Rejonowego w S.
z dnia 12 lipca 2022 r., sygn. akt II K 80/21,
p o s t a n o w i ł
1. oddalić kasację obrońcy skazanego jako oczywiście bezzasadną;
2. obciążyć skazanego kosztami sądowymi za postępowanie kasacyjne.
UZASADNIENIE
Na mocy wyroku Sądu Rejonowego w S. z dnia 12 lipca 2022 r., sygn. akt II K 80/21, oskarżony J. J. został uznany za winnego popełnienia zarzucanego mu przestępstwa z art. 13 § 1 k.k. w zw. z art. 198 k.k. w zb. z art. 200 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. polegającego na tym, że w dniu 24 października 2020 r. w S. przy […], woj. […], wykorzystując bezradność małoletniej poniżej 15 lat M. K. z uwagi na jej stan upojenia alkoholowego, usiłował doprowadzić M. K. do obcowania płciowego w postaci stosunku oralnego, które jednak nie nastąpiło z uwagi na pojawienie się osób postronnych – i za to na podstawie art. 14 § 1 k.k. w zw. art. 200 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 3 k.k. wymierzono mu karę 2 lat pozbawienia wolności, zaliczając na jej poczet na podstawie art. 63 § 1 k.k. okres tymczasowego aresztowania od 25 października 2021 r. do 15 grudnia 2021 r. Na podstawie art. 41a § 2 i 4 k.k. Sąd orzekł wobec J. J. zakaz kontaktowania się w jakikolwiek sposób i zbliżania się do M. K. na odległość mniejszą niż 100 metrów - przez 10 lat, a także zasądził od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa koszty sądowe.
Apelację od tego wyroku wniósł obrońca oskarżonego, zarzucając na podstawie art. 427 § 1 i 2 k.p.k. w zw. z art. 438 pkt 2 i 3 k.p.k. zaskarżonemu wyrokowi: obrazę przepisów postępowania, a to art. 7 k.p.k. poprzez dokonanie dowolnej, a nie swobodnej oceny zeznań pokrzywdzonej M. K. i uznanie ich za wiarygodne oraz stanowiące dowód usiłowania doprowadzenia jej przez oskarżonego do obcowania płciowego, a także zeznań świadka M. A. i na uznaniu ich za wiarygodne, podczas gdy pokrzywdzona była wrogo nastawiona do oskarżonego, oraz wyjaśnień oskarżonego i uznaniu ich za niewiarygodne, podczas gdy jego wyjaśnienia były konsekwentne i stanowcze; obrazę przepisów postępowania, a to art. 167 k.p.k. w zw. z art. 170 § 1 pkt 3 i 4 k.p.k. poprzez oddalenie wniosku dowodowego o dopuszczenie dowodu z opinii biegłego z zakresu rachunku retrospektywnego na okoliczność stanu upojenia alkoholowego pokrzywdzonej w dniu zdarzenia, podczas gdy dowód ten miał istotne znaczenie dla oceny wiarygodności zeznań pokrzywdzonej i w konsekwencji oddalenie wniosku mogło mieć wpływ na błędne uznanie zeznań pokrzywdzonej za wiarygodne; obrazę przepisów postępowania, a to art. 185a § 3 k.p.k. w zw. z art. 410 k.p.k. poprzez nieodtworzenie nagrania z przesłuchania pokrzywdzonej na rozprawie, podczas gdy Sąd obowiązany jest odtworzyć sporządzony zapis obrazu i dźwięku przesłuchania oraz odczytać protokół przesłuchania, co stanowiło naruszenie zasady bezpośredniości i w konsekwencji mogło mieć wpływ na błędne uznanie zeznań pokrzywdzonej za wiarygodne; apelacja zarzucała także błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
