Wyrok SN z dnia 22 marca 2022 r., sygn. IV KK 259/21
Sygn. akt IV KK 259/21
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Wiesław Kozielewicz (przewodniczący)
SSN Antoni Bojańczyk (sprawozdawca)
SSN Marek Motuk
Protokolant Emilia Bieńczak
przy udziale prokuratora Prokuratury Krajowej Grzegorza Krysmanna
w sprawie S. Ł.
skazanego z art. 258 § 3 k.p.k. i innych
po rozpoznaniu w Izbie Karnej na rozprawie
w dniu 22 marca 2022 r.,
kasacji wniesionej przez obrońcę
od wyroku Sądu Apelacyjnego w Katowicach
z dnia 3 grudnia 2020 r., sygn. akt II AKa 9/20
zmieniającego wyrok Sądu Okręgowego w Bielsku - Białej
z dnia 10 października 2019 r., sygn. akt III K 23/18,
1. uchyla zaskarżony wyrok Sądu Apelacyjnego w Katowicach w zaskarżonym zakresie, to jest co do punktu 2 w tej części tego rozstrzygnięcia, w której utrzymano nim w mocy rozstrzygnięcie o karze łącznej co do oskarżonego S. Ł. (pkt 11 wyrok Sądu Okręgowego w Bielsku - Białej) oraz w zakresie skazania za czyn opisany w punkcie IX części wstępnej wyroku Sądu Okręgowego w Bielsku - Białej (pkt. 10 wyroku Sądu Okręgowego w Bielsku - Białej) i w tym zakresie sprawę przekazuje do ponownego rozpoznania Sądowi Apelacyjnemu w Katowicach w postępowaniu odwoławczym;
2. zasądza od Skarbu Państwa na rzecz obrońcy z urzędu adw. M. K., Kancelaria Adwokacka w B., kwotę 1476 (tysiąc czterysta siedemdziesiąt sześć) zł w tym 23 % VAT tytułem wynagrodzenia za nieopłaconą pomoc prawną świadczoną w postępowaniu kasacyjnym, tj. sporządzenie i wniesienie kasacji oraz obronę na rozprawie przed Sądem Najwyższym oraz kwotę 243, 95 (dwieście czterdzieści trzy 95/100) zł tytułem wydatków związanych z dojazdem do Sądu Najwyższego z siedziby adwokata.
UZASADNIENIE
Wyrokiem z dnia 10 października 2019 r., sygn. III K 23/18, Sąd Okręgowy w Bielsku-Białej uznał m. in. oskarżonego S. Ł. za winnego popełnienia: zarzucanego mu czynu opisanego w punkcie VI części wstępnej wyroku, z tą zmianą, że przyjął, że podstawą recydywy z art. 64 § 1 k.k. jest uprzednie skazanie wyrokiem Sądu Wojewódzkiego w Bielsku-Białej z dnia 23 grudnia 1998 r., sygn. akt III K 10/98 za przestępstwo podobne z art. 280 § 1 k.k. i art. 189 § 2 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. i art. 64 § 1 k.k. na karę 4 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności, odbytą w ramach kary łącznej 5 lat pozbawienia wolności w okresie od 3 listopada 1997 r. do dnia 6 maja 1998 r. i od dnia 26 maja 1998 r. do dnia 23 listopada 2002 r. co stanowi przestępstwo z art. 191 § 2 k.k. w zw. z art. 12 k.k. i art. 64 § 1 k.k. i za to na mocy art. 191 § 2 k.k. w brzmieniu przepisów obowiązujących do dnia 30 czerwca 2015 r. w zw. z art. 4 § 1 k.k. wymierzył oskarżonemu karę 10 (dziesięciu) miesięcy pozbawienia wolności (pkt 7); zarzucanego mu czynu opisanego w punkcie VII części wstępnej wyroku, z tą zmianą, że przyjął, że podstawą recydywy z art. 64 § 2 k.k. jest uprzednie skazanie wyrokiem Sądu Wojewódzkiego w Bielsku-Białej z dnia 23 grudnia 1998 r., sygn. akt III K 10/98 za przestępstwo podobne z art. 280 § 1 k.k. i art. 189 § 2 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. i art. 64 § 1 k.k. na karę 4 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności, odbytą w ramach kary łącznej 5 lat pozbawienia wolności w okresie od 3 listopada 1997 r. do dnia 6 maja 1998 r. i od dnia 26 maja 1998 r. do dnia 23 listopada 2002 r. co stanowi przestępstwo z art. 279 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 2 k.k. w zw. z art. 65 § 1 k.k. i za to na mocy art. 279 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 2 k.k. w zw. z art. 65 § 1 k.k. i art. 33 § 1, § 2 i § 3 k.k. w brzmieniu przepisów obowiązujących przed dniem 8 czerwca 2010 r. w zw. z art. 4 § 1 k.k. wymierzył oskarżonemu karę 2 (dwóch) lat pozbawienia wolności oraz karę grzywny w wysokości 50 (pięćdziesiąt) stawek dziennych przyjmując, iż jedna stawka dzienna równa jest kwocie 10 (dziesięciu) złotych (pkt 8); zarzucanego mu czynu opisanego w punkcie VIII części wstępnej wyroku, z tą zmianą, że przyjął, że podstawą recydywy z art. 64 § 2 k.k. jest uprzednie skazanie wyrokiem Sądu Wojewódzkiego w Bielsku-Białej z dnia 23 grudnia 1998 r., sygn. akt III K 10/98 za przestępstwo podobne z art. 280 § 1 k.k. i art. 189 § 2 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. i art. 64 § 1 k.k. na karę 4 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności, odbytą w ramach kary łącznej 5 lat pozbawienia wolności w okresie od 3 listopada 1997 r. do dnia 6 maja 1998 r. i od dnia 26 maja 1998 r. do dnia 23 listopada 2002 r. co stanowi przestępstwo z art. 18 § 3 k.k. w zw. z art. 280 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 2 k.k. w zw. z art. 65 § 1 k.k. i za to na mocy art. 19 § 1 k.k. w zw. z art. 280 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 2 k.k. w zw. z art. 65 § 1 k.k. i art. 33 § 1, § 2 § 3 k.k. w brzmieniu przepisów obowiązujących przed dniem 8 czerwca 2010 r. w zw. z art. 4 § 1 k.k. wymierzył oskarżonemu karę 3 (trzech) lat pozbawienia wolności oraz karę grzywny w wysokości 100 (sto) stawek dziennych przyjmując, iż jedna stawka dzienna równa jest kwocie 10 (dziesięciu) złotych (pkt 9); zarzucanego mu czynu opisanego w punkcie IX części wstępnej wyroku z tą zmianą, iż przyjął, że czynu tego dopuścił się w okresie od dnia 8 lipca 2004 r. do dnia 18 stycznia 2005 r. co stanowi przestępstwo z art. 258 § 3 k.k. i za to na mocy art. 258 § 3 k.k. w brzmieniu przepisów obowiązujących do dnia 30 czerwca 2015 r. w zw. z art. 4 § 1 k.k. wymierzył oskarżonemu karę 1 (jednego) roku pozbawienia wolności (pkt 10).
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
