Postanowienie SN z dnia 21 lipca 2023 r., sygn. I CSK 248/23
21 lipca 2023 r.
Sąd Najwyższy w Izbie Cywilnej w składzie:
SSN Kamil Zaradkiewicz
na posiedzeniu niejawnym 21 lipca 2023 r. w Warszawie,
w sprawie z powództwa R.C. i W.C.
przeciwko Bank spółce akcyjnej w W.
o ustalenie i zapłatę,
na skutek skargi kasacyjnej Bank spółki akcyjnej w W.
od wyroku Sądu Apelacyjnego w Warszawie
z 2 marca 2022 r., VI ACa 62/21,
1) odmawia przyjęcia skargi kasacyjnej do rozpoznania,
UZASADNIENIE
Wyrokiem z 2 marca 2022 r. Sąd Apelacyjny w Warszawie, w sprawie z powództwa R. C. i W. C. przeciwko Bank spółce akcyjnej w W. o ustalenie i zapłatę na skutek apelacji powodów od wyroku Sądu Okręgowego w Warszawie z 10 listopada 2020 r. zmienił zaskarżony wyrok w punkcie I w ten sposób, że ustalił, że umowa kredytu hipotecznego nr […], zawarta 6 sierpnia 2008 r. między powodami a Bank S.A., jest nieważna, zasądził od pozwanego na rzecz powodów 238 808,78 zł i 89 134,59 CHF z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od 26 lutego 2022 r. do dnia zapłaty, oraz zmienił zaskarżony wyrok w punkcie drugim w ten sposób., że zasądził od pozwanego na rzecz powodów 11 800 zł tytułem zwrotu kosztów procesu (pkt I), oddalił apelację w pozostałej części (pkt II) oraz rozstrzygnął o kosztach procesu (pkt III).
Strona pozwana wniosła skargę kasacyjną, w której żądała uchylenia wyroku w zaskarżonej części i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania Sądowi Apelacyjnemu, ewentualnie żądała uchylenia wyroku w zaskarżonej części i orzeczenie co do istoty sprawy na podstawie art. 398 zd. 1 k.p.c. poprzez oddalenie apelacji powodów w całości. Jako uzasadnienie wniosku o przyjęcie skargi kasacyjnej do rozpoznania strona pozwana wskazała, że w sprawie występuje istotne zagadnienie prawne sprowadzające się do ustalenia, czy przy dokonywaniu oceny klauzul przeliczeniowych, tj. klauzul przewidujących stosowanie kursu kupna do wypłaty kredytu lub kursu sprzedaży do spłaty rat kapitałowo - odsetkowych, wynikającego z Tabeli kursowej Banku, z perspektywy abuzywności, należy uwzględnić, że art. 111 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Prawo bankowe (tekst jednolity: Dz. U. z 2022 r., poz. 2324 ze zm.) daje (i dawał w czasie zawierania umowy) bankowi podstawę do ustalania kursów w Tabeli kursowej banku i żaden przepis prawa nie przewidywał w dacie zawarcia Umowy kredytu obowiązku wskazywania w jej treści sposobu ustalania kursów walut, a w konsekwencji umowy o kredyt frankowy odzwierciedlały ówcześnie obowiązujący model ustawowy i w tym zakresie powinny być wyłączone spod oceny z perspektywy abuzywności zgodnie z art. 1 ust. 2 dyrektywy 93/13/EWG z dnia 5 kwietnia 1993 r. w sprawie nieuczciwych warunków w umowach konsumenckich (Dz. Urz. UE nr L 95 z 21 kwietnia 1993 r. s. 29, ze zm.; dalej: „dyrektywa 93/13"). Jako uzasadnienie wniosku o przyjęcie skargi kasacyjnej do rozpoznania strona pozwana wskazała również, że w sprawie zachodzi potrzeba wykładni art. 385 § 1 i § 2 k.c. w zw. z art. 6 ust. 1 dyrektywy 93/13, art. 385 § 1 k.c. oraz art. 3 ust. 1 dyrektywy 93/13, jak też art. 69 ust. 1 ustawy Prawo bankowe, wywołujących rozbieżności w orzecznictwie sądów co do sposobu rozumienia tych przepisów.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
