Postanowienie SN z dnia 29 września 2023 r., sygn. I CSK 171/23
29 września 2023 r.
Sąd Najwyższy w Izbie Cywilnej w składzie:
SSN Monika Koba
na posiedzeniu niejawnym 29 września 2023 r. w Warszawie
w sprawie z powództwa M.C.
przeciwko Bankowi spółce akcyjnej w W.
o ustalenie,
na skutek skargi kasacyjnej Banku spółki akcyjnej w W.
od wyroku Sądu Apelacyjnego w Gdańsku
z 21 września 2022 r., I ACa 413/22,
1) odmawia przyjęcia skargi kasacyjnej do rozpoznania;
UZASADNIENIE
Wyrokiem z 21 grudnia 2021 r. Sąd Okręgowy w Bydgoszczy ustalił, że umowa kredytu budowlanego w walucie wymienialnej z 22 stycznia 2009 r. wraz z aneksami zawarta między powodem M. C., a Bankiem spółką akcyjną w W., której następcą prawnym jest pozwany, Bank spółka akcyjna w W., są nieważne i orzekł o kosztach procesu.
Sąd Apelacyjny w Gdańsku wyrokiem z 21 września 2022 r. oddalił apelację pozwanego i orzekł o kosztach postępowania apelacyjnego.
Orzeczenie to zostało zaskarżone skargą kasacyjną przez pozwanego. Skarżący we wniosku o przyjęcie skargi do rozpoznania powołał się na przesłanki z art. 3989 § 1 pkt 1 i 2 k.p.c.
Zdaniem skarżącego w sprawie występują istotne zagadnienia prawne sprowadzającego się do odpowiedzi na pytania:
(1) Czy w odniesieniu do przesłanek „kształtowania praw i obowiązków konsumenta w sposób sprzeczny z dobrymi obyczajami, rażąco naruszając jego interesy” z art 385 § 1 k.c. w zw. z art. 385k.c. w ramach sporów powstałych na tle umów kredytu powiązanych z walutą obcą (tzw. umów kredytów denominowanych albo umów kredytów indeksowanych) dokonując oceny spełnienia tychże przesłanek w ramach konkretnej sprawy należy brać pod rozwagę powszechne zasady i standardy informowania konsumentów o ich prawach i obowiązkach, które były przyjęte jako zwyczaj i obowiązywały w chwili zawarcia umowy kredytu? Tym samym, czy w przypadku jeżeli konsument został poinformowany o charakterze umowy kredytu powiązanej z walutą obcą w sposób odpowiadający standardom rynkowym z chwili zawarcia umowy kredytu, to nie jest możliwym stwierdzenie, iż umowa kredytu lub regulamin do takiej umowy zawiera postanowienia niedozwolone, oceniane z perspektywy świadomości konsumenta co do skutków zawieranej umowy? Jak również czy niespełnienie jakichkolwiek obowiązków informacyjnych jest od razu równoznaczne ze spełnieniem przesłanek z art 385 § 1 k.c. W konsekwencji czy w ramach pojęcia „okoliczności zawarcia umowy” sąd powinien badać praktykę rynkową z daty zawarcia umowy oraz czy w pojęciu tym mieszczą się okoliczności indywidualizujące danego konsumenta (znane bankowi z wniosku kredytowego) ? Czy sąd powinien badać stopień i zakres naruszenia przez bank obowiązków informacyjnych (w tym to jakimi informacjami dysponował konsument) i oceniać czy udzielenie przez Bank dalej idących informacji mogłoby doprowadzić (doprowadziłoby) do podjęcia przez konsumenta innej decyzji co do zaciągnięcia zobowiązania ? Czy można nakładać na przedsiębiorcę (tutaj Bank) sankcję za niedopełnienie obowiązków informacyjnych, które nie wynikały z przepisów ustawy w dacie ich realizacji ?
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
