26.09.2023

Postanowienie SN z dnia 26 września 2023 r., sygn. III PSK 74/22

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Zbigniew Korzeniowski

w sprawie z powództwa Okręgowego Inspektoratu Pracy w O.
‎przeciwko T. K.
‎o odszkodowanie,
‎na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w dniu 26 września 2023 r.,
‎na skutek skargi kasacyjnej pozwanego od wyroku Sądu Okręgowego w Opolu
‎z dnia 10 marca 2022 r., sygn. akt V Pa 95/21,

1. odmawia przyjęcia skargi kasacyjnej do rozpoznania,

2. nie obciąża skarżącego kosztami postępowania kasacyjnego strony powodowej.

UZASADNIENIE

Sąd Okręgowy w Opolu wyrokiem z 10 marca 2022 r. oddalił apelację pozwanego T. K. od wyroku Sądu Rejonowego w Opolu z 4 listopada 2021 r., który zasądził od pozwanego na rzecz powoda Okręgowego Inspektoratu Pracy w O. 19.940,70 zł z odsetkami tytułem odszkodowania za niezasadne rozwiązania umowy o pracę bez wypowiedzenia.

We wniosku o przyjęcie skargi kasacyjnej do rozpoznania pozwany wskazał na podstawę przedsądu z art. 398 § 1 pkt 4 k.p.c. W uzasadnieniu wniosku podano, że „Przyjęcie do rozpoznania niniejszej skargi kasacyjnej uzasadnia naruszenie prawa materialnego jak i postępowania, pozostającym w związku z wynikiem sprawy, którego przejawy podniesiono w zarzutach. W szczególności wymaga rozstrzygnięcia kwestia pojęcia pracodawcy dla inspektorów pracy realizujących swoje zatrudnienie w okręgowych inspektoratach, ale co do których mianowanie i odwołanie zgodnie z art. 41 ustawy o Państwowej Inspekcji Pracy jest zastrzeżone dla Głównego Inspektora Pracy. Zdaniem strony wnoszącej niniejszą skargę istnieje ewidentna rozbieżność w poglądach dotyczących, kto nosi przymiot pracodawcy co do osób prowadzących czynności kontrolne tj. inspektorów pracy. Wyjaśnienia wymaga również czy nadal aktualne jest stanowisko zawarte w uchwale Sądu Najwyższego z dnia 24 listopada 1992 r., I PZP 59/92, w której stwierdzono, że Główny Inspektorat Pracy i Okręgowy Inspektorat Pracy są zakładami pracy w rozumieniu art. 3 k.p. zważywszy, że brzmienie przepisu art. 3 k.p. uległo zmianie w wyniku nowelizacji kodeksu pracy z 2 czerwca 1996, Dz.U. 1996 Nr 24, poz. 110. Termin zakład pracy zastąpiono terminem pracodawca. Rozstrzygnięcia wymaga również, czy złożenie oświadczenia woli o rozwiązaniu umowy o pracę, którego adresatem jest Główny Inspektor Pracy, uprawnia do występowania w sprawie po stronie pracodawcy Okręgowy Inspektorat Pracy, który nie był adresatem oświadczania, ani nie został wezwany do udziału w sprawie w trybie art. 196 § 1 k.p.c. Sądy obu instancji nie odniosły się mając na uwadze stan faktyczny sprawy do kwestii kryteriów oceny działania PIP jako pracodawcy w kontekście art. 1 ustawy o Państwowej Inspekcji Pracy obligującego ten organ do sprawowania nadzoru i kontroli przestrzegania prawa pracy, w szczególności przepisów i zasad bezpieczeństwa i higieny pracy, a także przepisów dotyczących legalności zatrudnienia i innej pracy zarobkowej. Biorąc pod uwagę niniejsze rozważania, należy uznać, iż przyjęcie skargi kasacyjnej do rozpoznania jest uzasadnione”.

ikona kłódki
Treści dostępne dla abonentów IFK Platformy Księgowych i Kadrowych

Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych

  • Codzienne aktualności prawne
  • Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
  • Bogatą bibliotekę materiałów wideo
  • Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
Kup dostęp