Wyrok SN z dnia 20 września 2023 r., sygn. III USKP 11/23
Sporadyczne doradztwo w kwestiach związanych z prowadzeniem gospodarstwa rolnego przez osobę, która z uwagi na stan zdrowia nie jest zdolna do wykonywania prac fizycznych, nie stanowi podstawy do uznania jej za osobę faktycznie prowadzącą działalność rolniczą w kontekście prawa do świadczeń rentowych.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Jarosław Sobutka (przewodniczący)
SSN Romuald Dalewski
SSN Renata Żywicka (sprawozdawca)
w sprawie z odwołania R. Z.
od decyzji Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego
o wypłatę części uzupełniającej świadczenia i zwrot nienależnie pobranego świadczenia,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w dniu 20 września 2023 r.,
skargi kasacyjnej odwołującego się od wyroku Sądu Apelacyjnego w Lublinie
z dnia 1 lutego 2022 r., sygn. akt III AUa 961/21,
uchyla zaskarżony wyrok Sądu Apelacyjnego w Lublinie z dnia 1 lutego 2022 r. i sprawę przekazuje do ponownego rozpoznania i rozstrzygnięcia o kosztach postępowania kasacyjnego temu Sądowi.
UZASADNIENIE
Wyrokiem z dnia 1 lutego 2022 r. Sąd Apelacyjny w Lublinie oddalił apelację R. Z. od wyroku Sądu Okręgowego w Lublinie z dnia 5 października 2021 r., VIII U 1209/21 w sprawie z odwołania w/w przeciwko Prezesowi Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego o wypłatę części uzupełniającej świadczenia i zwrot nienależnie pobranego świadczenia.
Podstawą rozstrzygnięcia Sądu drugiej instancji były następujące ustalenia taktyczne i rozważania prawne.
Decyzją z 19 marca 2021 r. Prezes Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego wstrzymał od dnia 1 marca 2021 r. wypłatę części uzupełniającej renty rolniczej R. Z.. Decyzją z dnia 29 marca 2021 r. Prezes Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego ustalił nadpłatę 100% części uzupełniającej renty rolniczej od 1 marca 2021 r. do 31 marca 2021 r. z powodu wyłączenia z ubezpieczenia emerytalno-rentowego małżonka. Organ rentowy podkreślił, że w okresie od dnia 1 marca 2021 r. do dnia 31 marca 2021 r. R. Z. pobrał nienależne świadczenie w kwocie 974,79 zł mimo pouczenia o okolicznościach powodujących ustanie lub zawieszenie prawa do świadczeń. Stosownie więc do art. 52 ust. 2 ustawy z dnia 20 grudnia 1990 r. o ubezpieczeniu społecznym rolników i art. 138 ust. 2 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z FUS organ rentowy zobowiązał go do zwrotu kwoty 974,79 zł.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
