Postanowienie SN z dnia 15 września 2023 r., sygn. I CSK 747/23
15 września 2023 r.
Sąd Najwyższy w Izbie Cywilnej w składzie:
SSN Władysław Pawlak
na posiedzeniu niejawnym 15 września 2023 r. w Warszawie
w sprawie ze skargi S. spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w S.
o wznowienie postępowania kasacyjnego zakończonego postanowieniem
Sądu Najwyższego z 27 maja 2022 r., I CSK 1027/22,
w sprawie z powództwa S. spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w S.
przeciwko C. spółce z ograniczoną odpowiedzialnością w W.
o zapłatę,
1. wznawia postępowanie kasacyjne zakończone prawomocnym postanowieniem Sądu Najwyższego z 27 maja 2022 r., I CSK 1027/22;
2. uchyla postanowienie Sądu Najwyższego z 27 maja 2022 r., I CSK 1027/22 i znosi postępowanie kasacyjne w tej sprawie;
3. odmawia przyjęcia skargi kasacyjnej strony powodowej S. sp. z o.o. w S., wniesionej w sprawie I CSK 1027/22, do rozpoznania;
4. zasądza od strony powodowej S. sp. z o.o. w S. na rzecz strony pozwanej C. sp. z o.o. w W. kwotę 6 250 (sześć tysięcy dwieście pięćdziesiąt) zł, tytułem kosztów postępowania skargowego.
UZASADNIENIE
W skardze kasacyjnej strona powodowa zarzuciła: 1) naruszenie prawa procesowego, tj. art. 386 § 4 k.p.c. w zw. z art. 176 ust. 1 Konstytucji RP, wskutek orzeczenia co do istoty sprawy, podczas gdy Sąd odwoławczy powinien uchylić wyrok Sądu pierwszej instancji i przekazać temu Sądowi sprawę do ponownego rozpoznania z uwagi na nierozpoznanie istoty sprawy wynikające z tego, że Sąd pierwszej instancji zaniechał zbadania całokształtu relacji stron, a tym samym ustalenia okoliczności istotnych z perspektywy przesłanek zastosowania art. 15 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 16 kwietnia 1993 r. o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji (dalej: „u.z.n.k.”), czyli materialnej podstawy roszczeń strony powodowej, sprowadzając ocenę kwestionowanych premii i rabatów do porównania wiążących strony porozumień do wzorców umownych, uznanych we wcześniejszych orzeczeniach za nienaruszające ten przepis, co w konsekwencji doprowadziło do naruszenia zasady dwuinstancyjności postępowania cywilnego; art. 328 § 2 k.p.c. i art. 391 § 1 k.p.c. wskutek rozpoznania sprawy w oparciu o niedostatecznie ustalony stan faktyczny i brak wyjaśnienia w uzasadnieniu wyroku przyczyn, dla których odmówił wiarygodności i mocy dowodowej dowód wskazujących, że stosowane przez pozwaną opłaty stanowiły utrudniające powódce dostęp do rynku inne niż marża handlowa opłaty za przyjęcie towaru do sprzedaży, w szczególności poza ogólnikowym odwołaniem się do zasady swobodnej oceny dowodów nie wyjaśnił przyczyn, dla których uznał e-mail z 31 stycznia 2014 r. za nieistotny lub niewiarygodny w zakresie ustalenia charakteru stosowanych opłat i bez wskazania przyczyn wbrew jednoznacznej treści wcześniej łączących strony umów określił premie pieniężne jako rabaty posprzedażowe, co uniemożliwia ocenę prawidłowości toku wywodu Sądu Apelacyjnego i poddanie skarżonego wyroku kontroli kasacyjnej; 2) prawa materialnego, tj. art. 15 ust. 1 pkt 4 u.z.n.k. przez przyjęcie, że całokształt relacji stron i faktyczna natura pobranych opłat są obojętne z perspektywy przesłanek uznania opłaty za ograniczającą dostęp do rynku inną niż marża handlowa opłatę za przyjęcie towaru do sprzedaży, w szczególności że pobieranie premii pieniężnych/rabatów nigdy nie może być zakwalifikowane jako pobieranie dodatkowych opłat za przyjęcie towarów do sprzedaży lub że pobieranie premii pieniężnych/rabatów nigdy nie może utrudniać dostępu do rynku, pomimo że orzecznictwo uzależnia ostateczną ocenę premii pieniężnych i rabatów nie od ich nazwy, zaś od okoliczności faktycznych danej sprawy, w szczególności natury opłaty i nie zakłada legalności tego rodzaju opłat w każdych okolicznościach.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
