Postanowienie SN z dnia 12 września 2023 r., sygn. III USK 310/22
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Romualda Spyt
w sprawie z odwołania Z. S.
od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w Opolu
o rekompensatę,
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w dniu 12 września 2023 r.,
na skutek skargi kasacyjnej odwołującego się od wyroku Sądu Apelacyjnego we Wrocławiu
z dnia 3 lutego 2022 r., sygn. akt III AUa 927/21,
odmawia przyjęcia skargi kasacyjnej do rozpoznania.
az
UZASADNIENIE
Sąd Apelacyjny we Wrocławiu wyrokiem z dnia 3 lutego 2022 r. oddalił apelację Z. S. od wyroku Sądu Okręgowego w Opolu z dnia 1 marca 2021 r. oddalającego jego odwołanie od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Opolu z dnia 9 lipca 2020 r., w której odmówiono wnioskodawcy ponownego ustalenia wysokości emerytury. Wnioskodawca domagał się zmiany wysokości emerytury przez przyznanie prawa do rekompensaty z tytułu pracy w warunkach szczególnych świadczonej w okresie od 2 maja 1979 r. do 31 października 2001 r. w Z. Wnioskodawca powołał się na opinię biegłej wydaną w sprawie o sygn. akt V U 183/17, z której, jego zdaniem, wynika, że jego praca w tym okresie odbywała się w warunkach „szkodliwych”.
Sąd Okręgowy ustalił, że odwołujący się złożył w dniu 6 marca 2015 r. wniosek o emeryturę pomostową, powołując się między innymi na pracę w warunkach szczególnych świadczoną w okresie od 2 maja 1979 r. do 31 października 2001 r. w F. Decyzją z dnia 20 marca 2015 r. odmówiono mu prawa do emerytury pomostowej, nie zaliczając tego okresu do pracy w warunkach szczególnych. Kolejną decyzję o tożsamej treści wydano 3 kwietnia 2015 r. oraz 4 listopada 2016 r. Wnioskodawca wniósł odwołanie od decyzji z 20 marca 2015 r. Sąd Okręgowy w Opolu, wyrokiem z dnia 28 lipca 2015 r., w sprawie o sygn. akt V U 1076/15, zmienił zaskarżoną decyzję i przyznał mu prawo do emerytury pomostowej. W wyniku apelacji organu rentowego, Sąd Apelacyjny we Wrocławiu wyrokiem 27 kwietnia 2016 r., w sprawie III AUa 2038/15, zmienił zaskarżony wyrok i oddalił odwołanie, wskazując w uzasadnieniu, że praca wnioskodawcy w F. nie mogła zostać uznana za pracę w warunkach szczególnych, ponieważ zakład ten nie był przyporządkowany budownictwu i przemysłowi materiałów budowlanych, a kwestia ta ma kluczowe znaczenie, bowiem praca przy produkcji wyrobów ceramicznych może być kwalifikowana jako zatrudnienie w warunkach szczególnych tylko wówczas gdy odbywa się ona w ramach strukturalnych działu V poz.11 załącznika do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983 r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze (Dz.U. Nr 8, poz. 43 ze zm.). Decyzją z dnia 21 lutego 2020 r. organ rentowy zmienił decyzję z 4 listopada 2016 r. jedynie w zakresie przyczyn odmowy przyznania emerytury pomostowej, jednak nadal przyjmował, że wnioskodawca nie udowodnił piętnastoletniego okresu pracy w warunkach szczególnych. Postępowanie z odwołania wnioskodawcy od decyzji z 4 listopada 2016 r. zostało umorzone postanowieniem Sądu Okręgowego w Opolu z dnia 12 marca 2020 r. w sprawie o sygn. akt V U 183/17.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
