Postanowienie SN z dnia 19 lipca 2023 r., sygn. III USK 331/22
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Romuald Dalewski
w sprawie z odwołania K. W.
od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w Rzeszowie
o rentę,
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w dniu 19 lipca 2023 r.,
na skutek skargi kasacyjnej organu rentowego od wyroku Sądu Apelacyjnego w Rzeszowie
z dnia 1 lipca 2022 r., sygn. akt III AUa 705/21,
odmawia przyjęcia skargi kasacyjnej do rozpoznania.
UZASADNIENIE
Decyzją z dnia 14 maja 2020 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Rzeszowie, po rozpoznaniu wniosku K. W. z 19 grudnia 2019 r., odmówił mu prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy.
Wskazał na niekorzystne orzeczenie Komisji Lekarskiej ZUS z 6 maja 2020 r. gdzie stwierdzono brak niezdolności do pracy. Organ rentowy ustalił, że ubezpieczony legitymuje się okresami składkowymi i nieskładkowymi w wymiarze 2 lata, 8 miesięcy i 18 dni.
Odwołanie od powyższej decyzji złożył K. W. wnosząc o jej zmianę i przyznanie renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy od kwietnia 2020 r.
Wyrokiem z 24 czerwca 2021 r., Sąd Okręgowy w Tarnobrzegu zmienił zaskarżoną decyzję przyznając K. W. prawo do renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy na okres pięciu lat, począwszy od 1 kwietnia 2020 r.
Sąd Okręgowy ustalił, że K. W., urodził się 21 lipca 1995 r., posiada wykształcenie średnie w zawodzie technik mechanik. W 2015 r. ukończył Technikum w Zespole Szkół w T., a następnie Niepubliczne Liceum Ogólnokształcące dla Dorosłych. Wnioskodawca jest zatrudniony na czas nieokreślony w zakładzie pracy chronionej - Przedsiębiorstwie Wielobranżowym „K.” Sp. z o.o. w okresie od 1 kwietnia 2017 r. na stanowisku kwalifikowanego pracownika ochrony fizycznej. Wnioskodawca był uprawniony do renty socjalnej w okresie od 30 lipca 2013 r. do 31 października 2019 r. 24 września 2019 r. wystąpił z kolejnym wnioskiem o rentę socjalną. Lekarz Orzecznik ZUS w orzeczeniu z 5 grudnia 2019 r. rozpoznał u badanego: kardiomiopatię przerostową oraz stan po implantacji ICD (jako prewencja pierwotna) i stwierdził, że wnioskodawca nie jest całkowicie niezdolny do pracy. Komisja Lekarska ZUS, rozpoznająca sprzeciw od powyższego orzeczenia, w orzeczeniu z 5 lutego 2020 r., powtórzyła rozpoznanie Lekarza Orzecznika ZUS i również stwierdziła, że wnioskodawca nie jest całkowicie niezdolny do pracy. Komisja nie stwierdziła naruszenia sprawności organizmu w stopniu powodującym niezdolność do pracy. Decyzją z 5 lutego 2020 r., organ rentowy odmówił wnioskodawcy prawa do renty socjalnej. Wnioskodawca na dzień złożenia wniosku, tj. na dzień powstania niezdolności do pracy udokumentował zatrudnienie w wymiarze 2 lat, 8 miesięcy i 18 dni okresów składkowych.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
