Postanowienie SN z dnia 21 czerwca 2023 r., sygn. II USK 401/22
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Jarosław Sobutka
w sprawie z odwołania P.N.
przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddziałowi w Toruniu
o rentę z tytułu niezdolności do pracy,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w dniu 21 czerwca 2023 r.,
skargi kasacyjnej odwołującego się od wyroku Sądu Apelacyjnego w Warszawie
z dnia 17 listopada 2021 r., sygn. akt III AUa 1059/21,
I. odmawia przyjęcia skargi kasacyjnej do rozpoznania,
II. odstępuje od obciążania P.N. kosztami zastępstwa procesowego strony przeciwnej w postępowaniu kasacyjnym,
III. przyznaje od Skarbu Państwa – Sądu Apelacyjnego w Warszawie na rzecz adw. P.P. Kancelaria Adwokacka w W. kwotę 240,00 (dwieście czterdzieści) złotych powiększoną o należny podatek od towarów i usług - tytułem kosztów pomocy prawnej udzielonej skarżącemu z urzędu w postępowaniu kasacyjnym.
UZASADNIENIE
Decyzją z 2 stycznia 2020 r., nr […], Zakład Ubezpieczeń Społecznych […] Oddział w Toruniu, odmówił P.N. prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy
Wyrokiem z dnia 10 lutego 2021 r., sygn. akt XXI U 901/20, Sąd Okręgowy w Warszawie XXI Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych oddalił odwołanie P.N. – odwołujący zaskarżonej decyzji zarzucił błędne ustalenie stanu faktycznego polegające na pominięciu opłaconego okresu składkowego od dnia 1 listopada 2014 r. do dnia 1 listopada 2014 r., co w jego ocenie skutkowało błędnym ustaleniem końca okresu składkowego, a w konsekwencji nieprzyznaniem prawa do renty.
Sąd Okręgowy wskazał, że stan faktyczny sprawy pomiędzy stronami był w zasadzie bezsporny, natomiast istota sporu sprowadzała się do ustalenia prawidłowej wykładni art. 57 ustawy z 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z FUS. Organ rentowy oparł swoją odmowną decyzję na art. 57 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy, ustalając, że niezdolność do pracy powstała po upływie terminu wynikającego z przytoczonego przepisu. Sąd Okręgowy wskazał, że renta z tytułu niezdolności do pracy, w świetle uregulowań zawartych w art. 57 ww. ustawy, nie jest świadczeniem socjalnym, przysługującym osobom o całkowitej lub częściowej niezdolności do pracy, ale jest świadczeniem związanym z posiadaniem wymaganego okresu zatrudnienia i powstania niezdolności do pracy w czasie zatrudnienia, jednak nie później niż w ciągu 18 miesięcy od ustania zatrudnienia lub ubezpieczenia. W ocenie Sądu Okręgowego, organ rentowy prawidłowo ustalił, że odwołujący pozostawał w ubezpieczeniu do 18 lipca 2010 r., a niezdolność do pracy - na podstawie orzeczenia lekarza orzecznika co do którego odwołujący nie wnosił sprzeciwu - powstała 18 kwietnia 2012 r., czyli po upływie 18 - miesięcznego okresu od daty ustania okresów wskazanych w art. 57 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy. Jednocześnie odwołujący nie udowodnił okresu składkowego wynoszącego co najmniej 25 lat, który stanowiłby podstawę zastosowania art. 57 ust. 2 tj. okoliczności uzasadniającej odstąpienie od stosowania art. 57 ust. 1 pkt 3.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
