Postanowienie SN z dnia 18 maja 2023 r., sygn. II USK 469/22
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Jolanta Frańczak
w sprawie z odwołania I. G.
przeciwko Dyrektorowi Zakładu Emerytalno-Rentowego Ministerstwa Spraw Wewnętrznych i Administracji w Warszawie
o wysokość emerytury policyjnej,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w dniu 18 maja 2023 r.,
skarg kasacyjnych odwołującej się i organu rentowego
od wyroku Sądu Apelacyjnego w Warszawie
z dnia 24 lutego 2022 r., sygn. akt III AUa 1164/21,
1. odmawia przyjęcia obu skarg kasacyjnych do rozpoznania,
2. znosi koszty postępowania kasacyjnego między stronami.
UZASADNIENIE
Sąd Apelacyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 24 lutego 2022 r. zmienił w części zaskarżony apelacją Dyrektora Zakładu Emerytalno-Rentowego Ministerstwa Spraw Wewnętrznych i Administracji w Warszawie (dalej jako organ emerytalny) wyrok Sądu Okręgowego w Warszawie z dnia 23 czerwca 2021 r., którym zmieniono decyzję organu emerytalnego z dnia 20 czerwca 2017 r. o ponownym ustaleniu począwszy od dnia 1 października 2017 r. wysokości pobieranej przez ubezpieczoną I. G. emerytury policyjnej na kwotę 2.069,02 zł, przez przywrócenie wysokości świadczenia obowiązującej przed dniem 1 października 2017 r. (tj. 75% podstawy wymiaru) – w ten sposób, że zmienił zaskarżoną decyzję w części i ustalił, że od dnia 1 października 2017 r. emerytura ubezpieczonej wynosi 50,48% podstawy wymiaru, przy przyjęciu 0% podstawy wymiaru za każdy rok służby od dnia 26 sierpnia 1976 r. do dnia 31 lipca 1990 r. i oddalił odwołanie od tej decyzji w pozostałej części (pkt I), oddalił apelację w pozostałym zakresie (pkt II) oraz nie obciążył ubezpieczonej kosztami zastępstwa prawnego organu emerytalnego w postępowaniu apelacyjnym (pkt III).
Sąd Apelacyjny, odmiennie niż Sąd pierwszej instancji, uznał służbę ubezpieczonej w Milicji Obywatelskiej w latach 1976 – 1990, w ramach której pracowała ona jako wykładowca w Wyższej Szkole Oficerskiej Ministerstwa Spraw Wewnętrznych w L. (dalej jako WSO), za służbę na rzecz totalitarnego państwa w rozumieniu art. 13b ustawy z dnia 18 lutego 1994 r. o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Służby Kontrwywiadu Wojskowego, Służby Wywiadu Wojskowego, Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Straży Granicznej, Biura Ochrony Rządu, Państwowej Straży Pożarnej, Służby Celno-Skarbowej i Służby Więziennej oraz ich rodzin (jednolity tekst: Dz.U. z 2020 r., poz. 723 ze zm., dalej ustawa zaopatrzeniowa), podkreślając, że ubezpieczona znalazła się w szeregach aparatu bezpieczeństwa publicznego na skutek własnych starań. Z licznych opinii i charakterystyk służbowych wynika, że identyfikowała się ona ideologicznie w pełni z ówczesnym totalitarnym ustrojem, który czynnie i aktywnie wspierała z dużym zaangażowaniem, wykonując zlecone jej zadania dydaktyczne, wykazywała przy tym własną inicjatywę. Wyższa Szkoła Oficerska była ośrodkiem szkolenia oficerów najpierw Urzędu Bezpieczeństwa, a następnie Służby Bezpieczeństwa, przyczyniając się do usprawnienia stosowania represyjnych metod wobec społeczeństwa celem zachowania narzuconego sytemu politycznego. Odgrywała istotną rolę w umacnianiu reżimu zwalczającego dążenia niepodległościowe opozycji demokratycznej, w którego funkcjonowanie wpisane było odpowiednie przygotowanie kadr do systemowego naruszania przynależnych obywatelom, niechętnym ustrojowi komunistycznemu, przejawiającym dążenia niepodległościowe, praw i wolności. Funkcjonariusze szkoły zajmowali się nie tylko kształceniem, ale uczestniczyli też w czynnościach operacyjnych. Stąd ubezpieczona otrzymywała dodatek operacyjny od początku zatrudnienia do 1980 r., a następnie dodatek specjalny. Z tych względów decyzja organu emerytalnego odnośnie do tego okresu jest prawidłowa.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
