Postanowienie SN z dnia 27 lipca 2023 r., sygn. I CSK 6125/22
27 lipca 2023 r.
Sąd Najwyższy w Izbie Cywilnej w składzie:
SSN Władysław Pawlak
na posiedzeniu niejawnym 27 lipca 2023 r. w Warszawie,
w sprawie z powództwa P. spółki akcyjnej w L.
przeciwko K. G.
o zapłatę,
na skutek skargi kasacyjnej P. spółki akcyjnej w L.
od wyroku Sądu Apelacyjnego w Lublinie
z 31 maja 2022 r., I ACa 547/21,
odmawia przyjęcia skargi kasacyjnej do rozpoznania.
UZASADNIENIE
Zaskarżonym wyrokiem z 31 maja 2022 r. Sąd Apelacyjny w Lublinie oddalił apelację powoda P. Spółki Akcyjnej w L. od wyroku Sądu Okręgowego w Siedlcach z 19 maja 2021 r., którym oddalone zostało powództwo o zapłatę przeciwko K. G.
Skargę kasacyjną od wyroku z 31 maja 2022 r. powód oparł na zarzucie naruszenia art. 65 § 2 k.c. poprzez „błędną wykładnię § 7 pkt 1 ppkt c umowy o przyłącze polegającą na uznaniu, że roszczenie Powoda zgłoszone w niniejszej sprawie jest roszczeniem o zapłatę kary umownej, w sytuacji, gdy z treści umowy o przyłącze wynika, że roszczenie Powoda o zwrot faktycznych kosztów budowy przyłącza do nieruchomości Pozwanego jest roszczeniem odszkodowawczym za niewykonanie zobowiązania umownego, które zostało zastrzeżone w umowie na wypadek, gdyby roszczenia Powoda względem Pozwanego przenosiły wartość zastrzeżonych kar umownych” oraz na zarzucie naruszenia art. 233 § 1 k.p.c. przez brak wszechstronnego rozważenia materiału dowodowego, polegającego na stwierdzeniu, że pozwany zawierając z powodem umowę o przyłącze działał jako konsument, co skutkowało naruszeniem prawa materialnego przez niewłaściwe zastosowanie art. 22 k.c. i art. 385 § 1 zd. pierwsze k.c. w sytuacji, gdy z treści zgromadzonego materiału dowodowego wynika, że działania podejmowane przez pozwanego względem nieruchomości, do której zostało wybudowane przyłącze, było przejawem prowadzonej przez niego działalności gospodarczej. Skarżący uzasadnił wniosek o przyjęcie skargi kasacyjnej do rozpoznania występowaniem w sprawie istotnego zagadnienia prawnego sprowadzającego się do odpowiedzi na pytanie, czy zgodnie z art. 22 k.c. może być uznana za konsumenta osoba fizyczna dokonująca z innym przedsiębiorcą czynności prawnej bezpośrednio związanej z jej działalnością, która w istocie jest działalnością gospodarczą (mimo braku formalnego zarejestrowania), jeżeli osoba ta podejmuje względem nieruchomości aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami bliżej opisane w skardze. Skarżący twierdził ponadto, że skarga jest oczywiście uzasadniona „ze względu na rażące naruszenie prawa materialnego tj. art. 65 § 2 k.c. przez błędną wykładnię § 7 pkt 1 ppkt c umowy o przyłącze polegającą na uznaniu, że zastrzeżone w umowie roszczenie o zapłatę odszkodowania nieokreślonego co do wysokości, ale przenoszącego wartość zastrzeżonych kar umownych, jest roszczeniem o zapłatę kary umownej. Przewidziane w art. 484 § 1 zdanie drugie k.c. roszczenie o zapłatę odszkodowania przenoszącego wysokość zastrzeżonych kar umownych z tytułu niewykonania lub nienależytego wykonania tej umowy nie może być kwalifikowane jako roszczenie o zapłatę kary umownej, jeśli wartość tego odszkodowania przenoszącego wartość zastrzeżonych kar umownych nie została w umowie określona.”
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
