Logo Platforma Księgowych i Kadrowych
    Pokaż wyniki dla:
    Pokaż wyniki dla:
    uźytkownik Zaloguj się koszyk Kup dostęp
    • Twój panel
    • Tematyka
      • Podatki (606716)
      • Kadry i płace (26075)
      • Obrót gospodarczy (88754)
      • Rachunkowość firm (3835)
      • Ubezpieczenia (35850)
    • Aktualności
    • Kalkulatory
    • Porady i artykuły
    • Tematy na czasie
      • ZMIANY 2026
      • KSeF 2026
      • ZMIANY 2025
      • SYGNALIŚCI
    • Czasopisma
    • Akty prawne
    • Interpretacje
    • Orzeczenia
    • Formularze
    • Wskaźniki i stawki
    • Narzędzia i programy
      • Kursy walut
      • PKD
      • PKWiU 2015
      • KŚT ze stawkami amortyzacji
    • Terminarz
    • Wideoporady
    06.06.2023

    Postanowienie SN z dnia 6 czerwca 2023 r., sygn. II NSNC 5/23

    Sąd Najwyższy w składzie:

    SSN Paweł Księżak

    na posiedzeniu niejawnym w Izbie Kontroli Nadzwyczajnej i Spraw Publicznych w dniu 6 czerwca 2023 r.

    w sprawie z powództwa M. M. i E. M.

    przeciwko P. Spółce Akcyjnej w W.

    o zapłatę,

    na skutek pisma Rzecznika Praw Obywatelskich o cofnięciu skargi nadzwyczajnej

    wniesionej od wyroku Sądu Okręgowego w Warszawie z 18 grudnia 2017 r.,

    sygn. V Ca 1341/17,

    przedstawia do rozstrzygnięcia składowi siedmiu sędziów Sądu Najwyższego następujące zagadnienie prawne: „Czy cofnięcie skargi nadzwyczajnej podlega kontroli Sądu Najwyższego?”

    UZASADNIENIE

    1.Stan faktyczny w sprawie

    Zagadnienie prawne wskazane w niniejszym pytaniu powstało na tle następującego stanu faktycznego. Pismem z 5 marca 2021 r. Rzecznik Praw Obywatelskich (dalej również jako: „Rzecznik” oraz „RPO”) złożył skargę nadzwyczajną od wyroku Sądu Okręgowego w Warszawie z 18 grudnia 2017 r., V Ca 1341/17, zarzucając naruszenie: (1) art. 3851 § 1 i 2 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny (dalej: „k.c.”), w związku z art. 3851 § 3 k.c., poprzez jego błędną wykładnię; (2) art. 58 § 1 k.c. poprzez jego niezastosowanie; (3) art. 410 § 2 k.c. w zw. z art. 405 k.c. poprzez jego niezastosowanie. Wskazując powyższe, na podstawie art. 89 § 1 ustawy z dnia 8 grudnia 2017 r. o Sądzie Najwyższym (dalej: „u.SN”), Rzecznik zarzucił ww. orzeczeniu naruszenie art. 2, art. 45 ust. 1 oraz art. 76 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 r. (Dz.U. Nr 78, poz. 483 z późn. zm.) oraz – w oparciu o art. 91 § 1 u.SN – wniósł o uchylenie zaskarżonego orzeczenia w całości i przekazanie sprawy do ponownego rozpatrzenia.

    Postanowieniem z 17 listopada 2021 r., I NSNc 260/21, Sąd Najwyższy zwróciłsię do Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (dalej: „TSUE”) zwnioskiem o rozpatrzenie następujących pytań prawnych. (1.) Czy art. 19 ust. 1 akapit drugi Traktatu o Unii Europejskiej w związku z art. 47 Karty Praw Podstawowych Unii Europejskiej w związku z art. 4 ust. 3 Traktatu o Unii Europejskiej i art. 2 Traktatu o Unii Europejskiej należy interpretować w ten sposób, żeprzesądzają one o dopuszczalności środka prawnego takiego jak skarganadzwyczajna, służącego wzruszeniu prawomocnego orzeczenia sądu, gdyzachodzi potrzeba „zapewnienia zgodności z zasadą demokratycznego państwa prawnego urzeczywistniającego zasady sprawiedliwości społecznej”, jeżeliskorzystanie z tego środka jest konieczne dla zapewnienia skuteczności prawa Unii?; (2.) Czy art. 19 ust. 1 akapit drugi Traktatu o Unii Europejskiej wzwiązku z art. 47 Karty Praw Podstawowych Unii Europejskiej w związku zart.4ust. 3 Traktatu o Unii Europejskiej i art. 2 Traktatu o Unii Europejskiej należy interpretować w ten sposób, że w sytuacji, gdy przepisy prawa krajowego umożliwiają zmianę lub uchylenie prawomocnego orzeczenia sądu w przypadku naruszenia zasad określonych w Konstytucji państwa członkowskiego przy użyciu środka takiego jak skarga nadzwyczajna przepisy te mogą być podstawą uchylenialub zmiany prawomocnego orzeczenia sądu również w razie naruszenia prawa Unii?; (3.) Czy art. 19 ust. 1 akapit drugi Traktatu o Unii Europejskiej wzwiązku z art. 47 Karty Praw Podstawowych Unii Europejskiej w związku z art. 4 ust. 3 Traktatu o Unii Europejskiej i art. 2 Traktatu o Unii Europejskiej należy interpretować w ten sposób, że w sytuacji, gdy sąd krajowy naruszył prawo Unii wsposób prowadzący do wadliwego – z punktu widzenia tego prawa – rozstrzygnięcia sprawy, prawomocne orzeczenie sądu może być uchylone lub zmienione przy zastosowaniu środka prawnego takiego jak skarga nadzwyczajna, który uzależnia takie rozstrzygniecie od „rażącego” naruszenia prawa? Wodpowiedzi na powyższe postanowienie pismem z 21 stycznia 2022 r., TSUEpoinformował Sąd Najwyższy o przyjęciu wniosku o wydanie orzeczenia wtrybie prejudycjalnym (sprawa sygn. C-720/21).

    ikona kłódki
    Treści dostępne dla abonentów IFK Platformy Księgowych i Kadrowych

    Już dziś zamów dostęp
    do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych

    • Codzienne aktualności prawne
    • Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
    • Bogatą bibliotekę materiałów wideo
    • Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
    Masz już konto? Zaloguj się
    Kup dostęp
    ikona kłódki
    Funkcjonalności dostępne dla abonentów IFK Platformy Księgowych i Kadrowych

    Już dziś zamów dostęp
    do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych

    • Codzienne aktualności prawne
    • Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
    • Bogatą bibliotekę materiałów wideo
    • Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
    Masz już konto? Zaloguj się
    Kup dostęp
    • INFOR.PL
    • INFORLEX
    • GAZETA PRAWNA
    • INFORORGANIZER
    • SKLEP
    Copyright © 2025 INFOR PL S.A.