Postanowienie SN z dnia 18 kwietnia 2023 r., sygn. V KK 45/23
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Zbigniew Kapiński
w sprawie K.R.
skazanego za czyn z art. 207§1 k.k. w zb. z art. 207§1a k.k. w zw. z art. 11§2 k.k. i inne
po rozpoznaniu w Izbie Karnej na posiedzeniu w trybie art. 535 § 3 k.p.k.
w dniu 18 kwietnia 2023 r.,
kasacji wniesionej przez obrońcę skazanego
od wyroku Sądu Okręgowego w Elblągu
z dnia 30 września 2022 r., sygn. akt VI Ka 270/22,
utrzymującego w mocy wyrok Sądu Rejonowego w Ostródzie
z dnia 5 kwietnia 2022 r., sygn. akt II K 550/21,
postanowił:
1. oddalić kasację jako oczywiście bezzasadną;
2. obciążyć skazanego kosztami sądowymi postępowania kasacyjnego.
UZASADNIENIE
Sąd Rejonowy w Ostródzie wyrokiem z dnia 5 kwietnia 2022 roku, sygn. akt II K 550/21 skazał K.R. za czyn z pkt. 1 na karę 2 lat pozbawienia wolności oraz za czyn z pkt. 2 wyroku na karę 100 stawek dziennych grzywny po 10 zł stawka, orzekł zakaz zbliżania się do pokrzywdzonej na odległość 100 m na okres 2 lat.
Apelację od powyższego wyroku wnieśli obrońcy skazanego zaskarżając go w całości.
Sąd Okręgowy w Elblągu wyrokiem z dnia 30 września 2022 roku sygn. akt VI Ka 270/22 po rozpoznaniu wniesionych apelacji zaskarżony wyrok utrzymał w mocy.
Kasację od wyroku Sądu Okręgowego w Elblągu wniósł obrońca skazanego, zaskarżonemu wyrokowi zarzucając:
1.rażącą obrazę prawa, która miała istotny wpływ na jego treść, w postaci naruszenia:
a) art. 433 § 2 k.p.k. i art. 457 § 3 k.p.k. przez wynikające z rzeczywistego braku rozważenia zarzutów i wniosków apelacji (zarzutów: 1a, 2a i 2b obrońcy r.pr. Ł. J. z dn. 25.05.22 r.) oraz pozbawione należytego uzasadnienia rażąco błędne przyjęcie przez Sąd Odwoławczy, że Sąd I instancji dokonał prawidłowych ustaleń faktycznych, mimo że ustalenia te dokonane zostały z przekroczeniem granic swobodnej oceny dowodów, tj, naruszeniem przepisu art. 7 k.p.k., zasady obiektywizmu wyrażonej w przepisie art. 4 k.p.k., bez uwzględnienia wszystkich okoliczności sprawy na podstawie selektywnie wybranych fragmentów zeznań świadków, które Sąd uznał za wiarygodne w całości tj. wbrew zasadzie wyrażonej w art. 5 § 2 k.p.k. i w efekcie niesłusznie Sąd Odwoławczy w całości je zaakceptował, mimo, że żaden z kluczowych, wiarygodnych świadków przesłuchanych w niniejszej sprawie nie potwierdził wersji pokrzywdzonej, zgodnie z którą działanie oskarżonego w inkryminowanym czasie przyjmowało również postać znęcania się w formie fizycznej polegającego na biciu pokrzywdzonej rękami zaciśniętymi w pięści oraz pasem po całym ciele i kombinerkami po twarzy, jako że:
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
