Postanowienie SN z dnia 12 kwietnia 2023 r., sygn. II PSK 104/22
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Jarosław Sobutka
w sprawie z powództwa J. D.
przeciwko P. O.
o wynagrodzenie za pracę w godzinach nadliczbowych,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w dniu 12 kwietnia 2023 r.,
skargi kasacyjnej pozwanego od wyroku Sądu Okręgowego w Warszawie
z dnia 15 grudnia 2021 r., sygn. akt XIII Pa 118/21,
I. odmawia przyjęcia skargi kasacyjnej do rozpoznania,
II. zasądza od pozwanego P. O. na rzecz powódki J. D. kwotę 1.350,00 (jeden tysiąc trzysta pięćdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego w postępowaniu kasacyjnym.
UZASADNIENIE
Wyrokiem z 8 lutego 2021 roku Sąd Rejonowy dla miasta stołecznego Warszawy w Warszawie VII Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych zasądził od pozwanego P.O. na rzecz powódki J. D. kwotę 21.922,41 zł tytułem wynagrodzenia za pracę w godzinach nadliczbowych wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 30 maja 2016 r. do dnia zapłaty, w pozostałym zakresie powództwo oddalił (powódka dochodziła przyznania jej 27.193 zł), wyrokowi w pkt 1 nadał rygor natychmiastowej wykonalności do kwoty 1.750 zł oraz rozstrzygnął o kosztach postępowania sądowego. Zdaniem Sądu I instancji powództwo zasługiwało na uwzględnienie w części, potwierdzonej wyliczeniami biegłego sądowego i uwzględniającej skutecznie podniesiony przez stronę pozwaną zarzut przedawniania roszczeń powódki. Sąd Rejonowy, na podstawie wyjaśnień powódki i świadków: A. D., K. A., A. B., D. B., C. Z., ustalił, że pozwany nie wypłacił powódce wynagrodzenia za pracę w godzinach nadliczbowych. Pozwany nie zaoferował przeciwdowodu w postaci listy płac, czy potwierdzeń przelewów bankowych/przekazów pocztowych na rzecz powódki w tym zakresie. W ocenie Sądu I instancji, zarzut przedawnienia podniesiony przez pozwaną okazał się uzasadniony, gdyż pozew wniesiono w dniu 29 kwietnia 2016 r. co oznacza, że przedawnienie dotyczyło okresu sprzed dnia 29 kwietnia 2013 r., a najwcześniejsze roszczenie powódki dotyczyło wynagrodzenia za 2012 rok i od stycznia do grudnia 2013 r. Nadto, postanowieniem z dnia 13 stycznia 2017 roku, Sąd Rejonowy umorzył postępowanie częściowo tj. w zakresie roszczenia o wynagrodzenie za pracę w godzinach nadliczbowych za 2012 rok w wymiarze 214 godzin co do kwoty 3.010 zł wraz z ustawowymi, wobec wycofania tej części roszczenia przez stronę powodową.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
