Postanowienie SN z dnia 20 lipca 2023 r., sygn. I CSK 6062/22
20 lipca 2023 r.
Sąd Najwyższy w Izbie Cywilnej w składzie:
SSN Władysław Pawlak
na posiedzeniu niejawnym 20 lipca 2023 r. w Warszawie,
w sprawie z powództwa P. P.
przeciwko Bankowi spółce akcyjnej w W.
o ustalenie i zapłatę,
na skutek skargi kasacyjnej Banku spółce akcyjnej w W.
od wyroku Sądu Apelacyjnego w Warszawie
z 5 maja 2022 r., V ACa 637/21,
1. odmawia przyjęcia skargi kasacyjnej do rozpoznania;
2. zasądza od pozwanego na rzecz powoda kwotę 5400 (pięć tysięcy czterysta) zł, tytułem kosztów postępowania kasacyjnego.
UZASADNIENIE
Wyrokiem z 5 maja 2022 r. Sąd Apelacyjny w Warszawie na skutek apelacji obu stron zmienił zaskarżony wyrok w ten sposób, że ustalił nieważność wskazanej umowy kredytowej, ponadto w części zasądzającej kwotę 133 713,88 zł wraz z odsetkami dodał zapis: „oraz zastrzega na rzecz pozwanej prawo zatrzymania tej kwoty do czasu zaoferowania przez powoda zwrotu świadczenia uzyskanego na podstawie powołanej umowy kredytu do jego wysokości niemniejszej niż świadczenie podlegające zatrzymaniu” oraz zasądził na rzecz powoda dalszą kwotę 203 674,63 zł z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od 11 września 2018 r. do dnia zapłaty, zastrzegając na rzecz pozwanej prawo zatrzymania tej kwoty do czasu zaoferowania przez powoda zwrotu świadczenia uzyskanego na podstawie powołanej umowy kredytu do jego wysokości niemniejszej niż świadczenie podlegające zatrzymaniu, a także uchylił część zaskarżonego wyroku dotyczącą uznania za bezskuteczne postanowień tej umowy i w tym zakresie umorzył postępowanie w sprawie oraz oddalił apelację pozwanej w pozostałym zakresie.
Skargę kasacyjną od wyroku z 5 maja 2022 r. pozwany Bank oparł na zarzutach naruszenia: art. 58 § 1 k.c. i art. 353 k.c. w zw. z art. 385 § 1 i 2 k.c., art. 353 k.c. i art. 58 § 1 k.c. w zw. z art. 111 ust. 1 pkt 3 Prawa bankowego, art. 385 § 1 k.c. oraz art. 65 § 1 i 2 k.c., art. 385 § 1 k.c. oraz art. 385 k.c., art. 5 k.c., art. 6 Dyrektywy 93/13 w zw. z art. 2 oraz art. 32 Konstytucji RP oraz art. 2 i art. 3 Traktatu o Unii Europejskiej, art. 358 § 2 k.c. w zw. z motywem 13. Dyrektywy 93/13 oraz art. 481 § 1 k.c. w zw. z art. 455 k.c. w zw. z art. 410 § 1 k.c. i art. 385 § 1 k.c. Skarżący uzasadnił wniosek o przyjęcie skargi do rozpoznania występowaniem w sprawie istotnego zagadnienia prawnego, które ma się sprowadzać do potrzeby odpowiedzi na pytanie: „Czy stwierdzenie bezskuteczności normy przeliczeniowej, określającej zasady ustalania wartości waluty obcej w umowie kredytu indeksowanego (wskazanej w art. 69 pkt 4b prawa bankowego) zawartej przed 24 stycznia 2009 r., uwzględniając art. 385[1] § 2 k.c. zgodnie z którym strony są związane umową w pozostałym zakresie, prowadzi do:
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
