Postanowienie SN z dnia 4 lipca 2023 r., sygn. III USK 213/22
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Halina Kiryło
w sprawie z odwołania P. W., R. K. i A. K.
od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w Jaśle
o podleganie ubezpieczeniom społecznym,
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w dniu 4 lipca 2023 r.,
na skutek skargi kasacyjnej odwołującej się R. K. od wyroku Sądu Apelacyjnego w Rzeszowie
z dnia 25 lutego 2022 r., sygn. akt III AUa 105/21,
1. odmawia przyjęcia skargi kasacyjnej do rozpoznania,
2. zasądza od odwołującej się R. K. na rzecz Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w J. kwotę 240 (dwieście czterdzieści) złotych tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego w postępowaniu kasacyjnym.
(JK)
UZASADNIENIE
Sąd Apelacyjny w Rzeszowie wyrokiem z 25 lutego 2022 r. zmienił wyrok Sądu Okręgowego w Krośnie z 17 listopada 2020 r. w ten sposób, że oddalił odwołania P. W. oraz R. s.c. od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w Jaśle z 21 marca 2019 r. stwierdzającej, że P. W. jako pracownik u płatnika składek R. s.c. w S. nie podlega obowiązkowo ubezpieczeniom: emerytalnemu, rentowym, chorobowemu i wypadkowemu od 1 sierpnia 2014 r. do 30 września 2014 r.
Odwołująca się R. K. wywiodła od powyższego wyroku skargę kasacyjną. Zaskarżając wyrok Sądu Apelacyjnego w całości, w podstawach skargi podniosła zarzut naruszenie przepisów prawa materialnego - art. 83 k.c. w związku z art. 300 k.p., przez nieprawidłową wykładnię lub błędne zastosowanie i przyjęcie, że w niniejszej sprawie można mówić o pozorności zawartej umowy o pracę, podczas gdy fakt zatrudnienia P. W. został w sposób jasny i bezsprzeczny wykazany za pomocą dokumentów i zeznań świadków, a Sąd drugiej instancji nie wyjaśnił, na jakiej podstawie przyjął w przedmiotowym przypadku pozorność zawartej umowy o pracę. Skarżąca podniosła też zarzut naruszenie przepisów postępowania, które miało wpływ na treść orzeczenia, a to: 1) art. 379 pkt 4 k.p.c., przez rozpoznanie przedmiotowej sprawy przez sąd niewłaściwie obsadzony, niezapewniający obiektywnego i bezstronnego rozpoznania sprawy, a także rozpoznania zgodnego z zasadami demokratycznego państwa prawa i standardów obowiązujących na terenie Unii Europejskiej (sędzia przewodniczący powołany został na wniosek Krajowej Rady Sądownictwa ukształtowanej w trybie określonym przepisami ustawy z 2017 r. o zmianie ustawy o Krajowej Radzie Sądownictwa oraz niektórych innych ustaw - uchwała Sądu Najwyższego z 23 stycznia 2020 r., sygn. akt BSA 1-4110-1/20 oraz judykaty tam wskazane; 2) art. 382 oraz art. 327 § 1 i 2 w związku z art. 387 § 2 i art. 391 § 1 w związku z art. 386 § 1 k.p.c., przez nieprzestrzeganie kompetencji rozpoznawczych i kontrolnych przez Sąd odwoławczy i niespełnienie jego procesowej funkcji, a nadto sporządzenie uzasadnienia zaskarżonego wyroku w sposób niezrozumiały i wręcz wewnętrznie sprzeczny, przez co w rzeczywistości doszło do pominięcia znacznej części materiału zebranego w postępowaniu, braku wyczerpujących ustaleń faktycznych i prawnych, jakie legły u podstaw rozstrzygnięcia Sądu drugiej instancji, abstrakcyjnej oceny zeznań przesłuchanych w sprawie świadków, co w efekcie doprowadziło do modyfikacji wyroku Sądu pierwszej instancji, przez oddalenie odwołań wnioskodawców.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
