Wyrok SN z dnia 27 czerwca 2023 r., sygn. III USKP 89/22

Nieprawidłowości w procesie powoływania sędziów, o ile nawet by miały miejsce, nie mają wpływu na merytoryczną ocenę sprawy dotyczącej prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy wynikającej z wypadku przy pracy. Sąd podkreślił również, że ocena niezdolności do pracy musi opierać się na konkretnych dowodach medycznych, a nie na abstrakcyjnych zarzutach proceduralnych.

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Leszek Bielecki (przewodniczący)

‎SSN Romuald Dalewski

‎SSN Robert Stefanicki (sprawozdawca)

w sprawie z odwołania S.G.
‎od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w Siedlcach
‎o prawo do renty z tytułu niezdolności do pracy w związku z wypadkiem przy pracy,
‎po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w dniu 27 czerwca 2023 r.,
‎skargi kasacyjnej odwołującego się od wyroku Sądu Apelacyjnego w Lublinie
‎z dnia 22 kwietnia 2021 r., sygn. akt III AUa 168/21,

I. oddala skargę kasacyjną,

II. nie obciąża skarżącego kosztami postępowania kasacyjnego strony pozwanej,

III. adwokat M.A. przyznaje od Skarbu Państwa - Sądu Apelacyjnego w Lublinie 120 (sto dwadzieścia) złotych tytułem zwrotu kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej skarżącemu z urzędu w postępowaniu kasacyjnym, przy czym kwotę tą należy powiększyć o stawkę podatku VAT.

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 30 kwietnia 2020 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Siedlcach odmówił SG prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy w związku z wypadkiem przy pracy. Wyrokiem z dnia 14 stycznia 2021 r. Sąd Okręgowy w Siedlcach IV Wydział i Ubezpieczeń Społecznych oddalił odwołanie S.G., w którym ten ostatni wskazał, że jego stan zdrowia nie pozwala mu na podjęcie zatrudnienia w związku z wypadkiem przy pracy z dnia 5 października 2018 r.

Rozpoznając przedmiotowy wniosek, organ rentowy skierował ubezpieczonego na badanie przez lekarza orzecznika Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, który w dniu 3 lutego 2020 r. rozstrzygnął, że ubezpieczony nie jest niezdolny do pracy. Na skutek sprzeciwu ubezpieczonego od powyższego orzeczenia lekarza orzecznika, wnioskodawca skierowany został na badanie przez komisję lekarską Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, która w orzeczeniu z dnia 20 kwietnia 2020 r. ustaliła, że S.G. nie jest niezdolny do pracy. Z opinii przedstawionej przez powołanego biegłego ortopedę wynika, że uraz, który łączony był z wypadkiem przy pracy, nie był przyczyną długotrwałej niezdolności ubezpieczonego do pracy. Skutkować mógł on jedynie krótkotrwałą niezdolnością do pracy i uprawnieniem do zasiłku chorobowego. Obecna dysfunkcja układu ruchu wynika z zaawansowanej choroby zwyrodnieniowej prawego stawu skokowego.

Treści dostępne dla abonentów IFK Platformy Księgowych i Kadrowych

Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych

• Codzienne aktualności prawne
• Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
• Bogatą bibliotekę materiałów wideo
• Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty

Zamów teraz Masz już konto? Zaloguj się