Postanowienie SN z dnia 4 lipca 2023 r., sygn. V KK 133/23
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Jerzy Grubba
na posiedzeniu w trybie art. 535§3 k.p.k.
po rozpoznaniu w dniu 4 lipca 2023r.
sprawy M.R.
skazanego za czyn z art. 62§2 k.k.s. w zw. z art. 6§2 k.k.s. w zw. z art. 8§1 k.k.s. w zw. z art. 2§2 k.k.s. i inne
z powodu kasacji wniesionej przez obrońcę skazanego
od wyroku Sądu Okręgowego w Bydgoszczy
z dnia 7 listopada 2022r., sygn. akt IV Ka 591/22,
utrzymującego w mocy wyrok Sądu Rejonowego w Bydgoszczy
z dnia 29 marca 2022r., sygn. akt IX K 992/19
p o s t a n o w i ł:
1. oddalić kasację uznając ją za oczywiście bezzasadną,
2. obciążyć skazanego kosztami sądowymi postępowania kasacyjnego.
UZASADNIENIE
Kasacja wniesiona w imieniu skazanego jest bezzasadna i to w stopniu oczywistym.
Przed omówieniem poszczególnych zarzutów warto wspomnieć, że zarówno sposób ich sformułowania jak też ich uzasadnienie charakteryzuje brak uporządkowania i przejrzystości. Część uzasadnienia stanowi powtórzenie treści motywów pisemnych apelacji, pozostała zaś część nie nawiązuje w ogóle do poszczególnych zarzutów kasacyjnych, tworząc prezentację subiektywnej oceny dowodów i przekonań jej autora, nie zaś próby wykazania konkretnych naruszeń prawa, które miałby popełnić Sąd Odwoławczy dokonując kontroli instancyjnej.
Zarzuty kasacji, mimo wskazania w nich na obrazę przez Sąd Odwoławczy art. 433 § 2 k.p.k., nie odpowiadają też, co do zasady, formalnie treści zarzutów apelacji, które Sąd ten miałby niewłaściwie rozpoznać. Zarzuty naruszenia prawa procesowego, w szczególności w przestrzeni oceny materiału dowodowego, mieszają się też z zarzutami błędów w ustaleniach faktycznych.
I tak, w zarzucie I kasacji wskazano na naruszenie art. 433 § 2 k.p.k. w zw. z art. 457 § 3 k.p.k. w zw. z art. 7 k.p.k., art. 4 k.p.k., art. 410 k.p.k. „poprzez ich niezastosowanie, będące konsekwencją nieprawidłowego rozważenia wniosków i zarzutów zawartych w apelacji dotyczących naruszenia przepisów postępowania, a przy tym także polegające na akceptacji przez Sąd odwoławczy niewyczerpującej i arbitralnej oceny materiału dowodowego poczynionej przez Sąd Rejonowy, przez co kontrola odwoławcza nie pozwoliła na sprostowanie licznych błędów w ustaleniach faktycznych, naruszając granice swobodnej oceny dowodów”.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
