Wyrok SN z dnia 29 czerwca 2023 r., sygn. V KK 567/22
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Kazimierz Klugiewicz (przewodniczący)
SSN Andrzej Siuchniński
SSN Andrzej Stępka (sprawozdawca)
Protokolant Agnieszka Niewiadomska
przy udziale prokuratora Prokuratury Krajowej Marka Zajkowskiego,
w sprawie A. G.
uniewinnionego od zarzutu z art. 278 § 1 i 3 k.k.
po rozpoznaniu w Izbie Karnej na rozprawie
w dniu 29 czerwca 2023 r.,
kasacji, wniesionej przez prokuratora na niekorzyść
od wyroku Sądu Okręgowego w Elblągu
z dnia 21 października 2022 r., sygn. akt VI Ka 314/22,
utrzymującego w mocy wyrok Sądu Rejonowego w Elblągu
z dnia 13 kwietnia 2022 r., sygn. akt VIII K 830/21,
uchyla zaskarżony wyrok oraz utrzymany nim w mocy wyrok Sądu I instancji i sprawę przekazuje Sądowi Rejonowemu w Elblągu do ponownego rozpoznania.
UZASADNIENIE
A. G. został oskarżony o występek z art. 278 § 1 i 3 k.k. polegający na tym, że w dniu 21 czerwca 2019 r. w składnicy drewna w miejscowości R., zabrał w celu przywłaszczenia drewno grabowe w ilości 7.106 metrów sześciennych i wartości 1428,31 złotych stanowiące własność Lasów Państwowych - Nadleśnictwa E., czym działał na szkodę w/w Nadleśnictwa, przy czym czyn ten miał stanowić wypadek mniejszej wagi.
Sąd Rejonowy w Elblągu wyrokiem z dnia 13 kwietnia 2022 r., sygn. akt VIII K 830/21, uniewinnił oskarżonego A. G. od popełnienia tego czynu, a na podstawie art. 632 pkt 2 k.p.k. kosztami procesu obciążył Skarb Państwa.
Apelację od tego wyroku wniósł Prokurator Rejonowy w Braniewie, który na zasadzie art. 425 § 1 i 2 k.p.k., art. 444 § 1 k.p.k. i art. 447 § 1 k.p.k. zaskarżył orzeczenie w całości na niekorzyść oskarżonego A. G. i na podstawie art. 427 § 2 k.p.k. i art. 438 pkt 2 k.p.k. wyrokowi zarzucił błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę rozstrzygnięcia, polegający na przyjęciu, że oskarżonemu nie towarzyszył zamiar dokonania zaboru w celu przywłaszczenia drewna grabowego, gdyż nie uzyskał on korzyści majątkowej, a jego zachowanie było sprzeczne jedynie z wewnętrznymi regulacjami, podczas gdy kompleksowa i pełna ocena materiału dowodowego, w szczególności świadomość własności rzeczy, podjęcie samodzielnej decyzji w miejsce pracodawcy, bez konsultacji czy powiadomienia go o tym, wskazuje na działanie umyślne z zamiarem zaboru cudzej rzeczy w celu przywłaszczenia, a nadto bezpodstawne przyjęcie, iż korzyść majątkowa jest istotnym elementem dla realizacji znamion czynu zabronionego, podczas gdy takie działanie nie mieści się w desygnacie znamion kradzieży, co doprowadziło do naruszenia prawa materialnego poprzez jego błędną wykładnię, a to art. 278 § 1 k.k. W konkluzji skarżący wniósł o uchylenie zaskarżonego wyroku i przekazanie sprawy Sądowi I instancji do ponownego rozpoznania. W odpowiedzi na apelację obrońca oskarżonego wniósł o jej oddalenie jako oczywiście bezzasadnej.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
