Postanowienie SN z dnia 21 czerwca 2023 r., sygn. III PSK 64/22
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Zbigniew Korzeniowski
w sprawie z powództwa P. F.
przeciwko J. C. prowadzącej działalność gospodarczą pod firmą "K." w I.
z udziałem interwenienta ubocznego "F." spółki z o.o. w P.
o zadośćuczynienie i ustalenie odpowiedzialności na przyszłość z tytułu wypadku przy pracy,
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w dniu 21 czerwca 2023 r.,
na skutek skargi kasacyjnej strony pozwanej od wyroku Sądu Apelacyjnego we Wrocławiu
z dnia 13 października 2021 r., sygn. akt III APa 10/21,
odmawia przyjęcia skargi kasacyjnej do rozpoznania.
(M.D.)
UZASADNIENIE
Sąd Apelacyjny we Wrocławiu wyrokiem z 13 października 2021 r. oddalił apelację J. C. od wyroku Sądu Okręgowego z 9 marca 2021 r., który zasądził od pozwanej J. C., prowadzącej pozarolniczą działalność gospodarczą pod firmą „K.” w I. na rzecz powoda P. F. kwotę 40.000 zł wraz z odsetkami od 26 stycznia 2016 r. do dnia zapłaty tytułem zadośćuczynienia w związku z wypadkiem przy pracy z dnia 4 lipca 2014 r., ponadto ustalił, że pozwana ponosi odpowiedzialność na przyszłość w wysokości 20% za skutki wypadku, któremu powód uległ w 4 lipca 2014 r., oddalając powództwo w pozostałym zakresie.
Sąd Apelacyjny stwierdził, że w oparciu o dokonane w sprawie ustalenia faktyczne, uzupełnione w postępowaniu apelacyjnym, słuszny jest wniosek Sądu Okręgowego, że strona pozwana jako pracodawca, dopuściła się szeregu obiektywnych nieprawidłowości, mających również wpływ na to zdarzenie. Do odpowiedzialności na zasadzie ryzyka z art. 435 § 1 k.c. nie jest wymagana jakakolwiek nieprawidłowość działania podmiotu zobowiązanego, a wystarczającą przesłanką jego odpowiedzialności jest wyrządzenie szkody przez ruch przedsiębiorstwa lub zakładu. Na podstawie ww. regulacji pracodawca może uwolnić się od odpowiedzialności, ale tylko wówczas, gdy udowodni, że po jego stronie nie zostały naruszone żadne zasady bezpieczeństwa i higieny pracy. W przypadku winy poszkodowanego podmiot zobowiązany jest wolny od odpowiedzialności tylko wtedy, gdy wina jest wyłączną przyczyną szkody. W pozostałych przypadkach może być podstawą zmniejszenia odszkodowania na podstawie art. 362 k.c. Według tego przepisu, jeżeli poszkodowany przyczynił się do powstania lub zwiększenia szkody, obowiązek jej naprawienia ulega odpowiedniemu zmniejszeniu stosownie do okoliczności, a zwłaszcza do stopnia winy obu stron. O wyłącznej przyczynie wypadku przy pracy, któremu uległ P. F. i do którego tylko on by doprowadził można by mówić wtedy, gdyby po pierwsze pracował razem z drugą osobą, a po drugie, gdyby był właściwie przeszkolony do obsługi tego urządzenia. Taka sytuacja nie występuje jednak w sprawie, gdyż zachodził zbieg przyczyn wypadku. W tym miejscu należy przypomnieć, że już z instrukcji odnoszącej się do Frezarko-Czopiarki […], przy której pracował powód wynika, że powinna być obsługiwana przez dwie osoby, z których jedna, podająca pakiety drewna winna być upoważniona do jej sterowania. Już to zaniedbanie, w ocenie Sądu Apelacyjnego, samo w sobie jest tak istotne i znaczące, że wystarcza samodzielnie do przyjęcia przyczynienia się pozwanej do wypadku. Podnoszone przez apelującego zarzuty, w tym w toku rozprawy apelacyjnej, że stawiane uchybienia pracodawcy nie pozostają w związku przyczynowym z wypadkiem, są bezprzedmiotowe. To właśnie przy odpowiedzialności na zasadzie ryzyka, jak wyżej wskazano, wystarczy wyłącznie obiektywna nieprawidłowość. Obsługa maszyny przez jednego pracownika, w sytuacji, kiedy producent jednoznacznie wskazuje wymóg pracy dwóch, w tym przez jednego sterującego, jest znaczącym i oczywistym zawinieniem, a tym samym przyczynieniem pracodawcy, na gruncie odpowiedzialności z art. 435 k.c.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
